ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

 Εποχές σαν αυτές που τυχάρπαστοι και μέτριοι είναι κανόνας στην αγαπημένη μας ομάδα. Εποχές που οι τίτλοι μοιάζουν άπιαστο όνειρο. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε αυτούς που διαμόρφωσαν την Έβερτον. Ο Harry Catterick  ήταν ένας από αυτούς τους ανθρώπους.

  Μια μέρα σαν σήμερα το 1919, ο Harry Catterick γεννιόταν στο κοντινό στο Λίβερπουλ, Στόκπορτ. Ο πατέρας του Harry Catterick Senior, ήταν πρώην παίκτης και προπονητής της Στόκπορτ Κάουντι έτσι λίγο πολύ το ποδόσφαιρο ήταν στο αίμα του.

  Ο Catterick junior έπαιξε σε ερασιτεχνικό επίπεδο πριν υπογράψει με μερική απασχόληση στην Έβερτον στα 18 του, το 1937 . Ο Catterick προπονούνταν δίπλα σε επιθετικούς του διαμετρήματος των Dixie Dean και Tommy Lawton. Ωστόσο, η επαγγελματική του σταδιοδρομία στο ποδόσφαιρο συνέπεσε με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με αποτέλεσμα η καριέρα του να αργήσει να ξεκινήσει.

  Ήταν επιθετικός και έκλεβε τις εντυπώσεις στους αγώνες που έπαιζαν οι ποδοσφαιριστές κατά την διάρκεια  του Β παγκοσμίου πόλεμου. Μια και με την Έβερτον πέτυχε 55 γκολ σε 71 αγώνες, ενώ έπαιξε αγώνες και για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Στόκπορτ Κάουντι.

  Όμως το κανονικό και επίσημο του ντεμπούτο ήρθε μετά τον πόλεμο τον Αύγουστο του 1946. Η αποχώρηση του Tommy Lawton μετά τον πόλεμο τον βοήθησε να καθιερωθεί σε ηλικία 26 ετών. Στην Έβερτον ήταν από το 1946 ως το 1951 σκόραρε συνολικά 23 γκολ σε 71 αγώνες. Μετακόμισε στην Κρόου όταν κατάλαβε ότι δεν είχε θέση στην επίθεση της Έβερτον και έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα ενώ παράλληλα είχε ξεκινήσει την προπονητική.

 Ακολούθησε η Ρότσντεϊλ ως δεύτερος σταθμός της προπονητικής του καριέρας. Η μεγάλη του ευκαιρία ήρθε στην Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Η επίδραση του στην ομάδα ήταν φανταστική. Οι “κουκουβάγιες” την πρώτη σεζόν του Catterick  πήραν το πρωτάθλημα στην δεύτερη κατηγορία. Την δεύτερη του σεζόν ήταν επίσης εντυπωσιακή. Η Σέφιλντ Γουένσντεϊ έφτασε ως στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας και τερμάτισε στην 5η θέση του πρωταθλήματος στην μεγάλη κατηγορία. Την επόμενη σεζόν η Σέφιλντ Γουένσντεϊ έκανε πρωταθλητισμό αλλά τερμάτισε τελικά στην δεύτερη θέση πίσω από την Τότεναμ το 1960/61. Η 2η θέση την τελευταία του σεζόν εκεί παραμένει η καλύτερη θέση που έχει πάρει μεταπολεμικά η Σέφιλντ Γουένσντεϊ μέχρι σήμερα.

 Ο τότε πρόεδρος της Έβερτον John Moores έψαχνε τρόπους να επιστρέψει την Έβερτον στην κορυφή. Βλέποντας την δουλειά που έκανε στην Σέφιλντ ο παλιός παίκτης της ομάδας μας  έδιωξε τον Johnny Carey και έφερε τον Catterick «σπίτι».

 Ο Harry Catterick δεν ήταν εύκολος σαν προπονητής ήταν εξαιρετικά αυταρχικός και έντονα αντιδημοφιλής στις τάξεις των παικτών του. Δεν του άρεσε που ο τύπος έδινε πληροφορίες για την ομάδα του, ακόμη και απλές λεπτομέρειες όπως ο σχηματισμός. Φρόντιζε οι παίκτες στο φύλλο αγώνα της ομάδας αναφέρονται μόνο με αλφαβητική σειρά, έτσι ώστε οι αντίπαλοι προπονητές να μην γνωρίζουν τη σύνθεση. Δεν του άρεσαν ούτε τα τηλεοπτικά παιχνίδια καθώς ήθελε να κρατήσει το στυλ παιχνιδιού της Έβερτον μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

 Υπό την καθοδήγηση του, η Έβερτον κέρδισε το Πρωτάθλημα  την σεζόν 1962–63. Το Κύπελλο Αγγλίας του 1966 σε μια επική ανατροπή με αντίπαλο την παλιά του ομάδα. Όταν η Έβερτον πήρε το τρόπαιο αν και ήταν με 2-0 πίσω στο σκορ. Το 1968 η Έβερτον έφτασε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας. Μπορεί τελικά να μην πήρε τον τίτλο όμως η ίδια νεαρή ομάδα κυριάρχησε τελικά τη σεζόν 1969-70. Κατέκτησε ξανά το πρωτάθλημα  γνωρίζοντας στον κόσμο αυτό που οι παλιότερου Έβερτονιανς μνημονεύουν ως την καλύτερη Έβερτον που είδαν ποτέ. Μια Έβερτον που μας γνώριζε την περίφημη Holy trinity των Colin Harvey, Alan Ball και Howard Kendall.

 Μια από της μεγαλύτερες αντιπαλότητες του ήταν αυτή με τον προπονητή της Λίβερπουλ , Bill Shankly. Δυο άνθρωποι εντελώς αντίθετοι ως χαρακτήρες. Ο Shankly αγαπούσε τα τηλεοπτικά παιχνίδια επειδή υπολόγιζε ότι όσο περισσότερες αντίπαλες ομάδες έβλεπαν τη Λίβερπουλ, τόσο πιο πολύ φοβόντουσαν

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία της αντιπαλότητας τους ήταν όταν ο Catterick έδωσε μια “αποκλειστική” ιστορία σε έναν δημοσιογράφο ότι η Έβερτον είχε χάσει την μεταγραφή του Howard Kendall από την Λίβερπουλ. Ο δημοσιογράφος δημοσίευσε την ιστορία στην εφημερίδα, αλλά ώρες αργότερα αποδείχθηκε ότι ο Kendall είχε υπογράψει στην Έβερτον. Υποστηρίζεται ότι ο Catterick είχε χειραγωγήσει τα μέσα ενημέρωσης για να κερδίσει πόντους εκτός γηπέδου εναντίον του Shankly.

Δυστυχώς η ομάδα του 1969/70 ήταν και το τελευταίο μεγάλο δημιούργημα του Catterick. Η απότομη πτώση της επόμενης σεζόν παραμένει ως σήμερα ένα μυστήριο. Όπως και η απόφαση του να αφήσει τον αρχηγό της ομάδας Allan Ball να μεταγραφεί στην Άρσεναλ.  Η Έβερτον δεν επέστρεψε ξανά σε ανταγωνιστικό επίπεδο υπό τον Catterick.

 H υγεία του άρχισε να χειροτερεύει, η έντονη πίεση που έβαζε τον εαυτό του ώστε να οδηγήσει την ομάδα ξανά σε επιτυχίες  τον οδήγησε στην καρδιακή προσβολή στις 5 Ιανουαρίου 1972. Ήταν 52 ετών όταν έπαθε την καρδιακή προσβολή λίγο αργότερα τον Απρίλιο του 1973 παραιτήθηκε από τον πάγκο της ομάδας. Πήρε διοικητικό πόστο αργότερα  το 1975 επέστρεψε στους πάγκους για την Πρέστον Νορθ Εντ για μια διετία και μετά σταμάτησε την προπονητική.

  Το 1985 μέσα στο Goodison Park  λίγο μετά την λήξη του αγώνα του προημιτελικού του Κυπέλλου Αγγλίας με την Ίπσουιτς(2-2) άφησε την τελευταία του πνοή μετά από οξύ έμφραγμα. Η ειρωνεία της τύχης μόλις λίγους μήνες μετά η αγαπημένη του Έβερτον ήταν  πρωταθλήτρια αλλά και νικήτρια του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Δεν πρόλαβε να το χαρεί.

 Σήμερα 102 χρόνια μετά την γέννηση του και 36 μετά τον θάνατο του. Μόνο ένας κατάφερε να ξεπεράσει τα επιτεύγματα του στους πάγκους, ο τότε παίκτης του Howard Kendall.