ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑ

 Σαν σήμερα, το 1907, γεννήθηκε ο άνθρωπος που έμελλε να γίνει η ψυχή της Έβερτον. Ο Dixie Dean δεν ήταν απλώς ένας παίκτης· ήταν ο ήρωας μας, ο άνθρωπος που μας έκανε να ονειρευόμαστε.

 Φόρεσε τη μπλε φανέλα σαν να ήταν δεύτερο δέρμα του. Ήταν ο παίκτης που δεν σταματούσε να παλεύει, ο ηγέτης που δεν σταματούσε να σκοράρει. Εκείνη η μαγική σεζόν του 1927-28, με τα 60 γκολ σε μια μόνο χρονιά, δεν είναι απλά αριθμοί. Είναι μια ιστορία για την οποία μιλάμε ακόμα, μια στιγμή που κάθε Έβερτόνιαν κουβαλά στην καρδιά του σαν πολύτιμο θησαυρό.

Ήταν ο άνθρωπος που όταν σηκωνόταν για κεφαλιά, φαινόταν σαν να πετούσε πάνω από όλους. Οι άμυνες λύγιζαν μπροστά του, αλλά το μεγαλύτερο κατόρθωμά του ήταν η έμπνευση που δίνει ακόμα και σε εμάς που δεν τον είδαμε ποτέ μας να αγωνίζεται.

 Και δεν ήταν μόνο στο γήπεδο. Ο Dixie ήταν ένας από εμάς. Παρά τις δυσκολίες που συνάντησε – τον σοβαρό τραυματισμό του, τις προκλήσεις της ζωής – ποτέ δεν έχασε την ταπεινότητά του. Ήταν το είδωλο που μπορούσαμε να θαυμάζουμε.

 Σήμερα, τον θυμόμαστε όχι μόνο για τα τρόπαια, τα ρεκόρ ή τις στιγμές δόξας. Τον θυμόμαστε γιατί ήταν το σύμβολο της Έβερτον, της αγάπης μας για το ποδόσφαιρο και της υπερηφάνειας που νιώθουμε όταν λέμε: «Είμαι Έβερτόνιαν».