ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΥ ΜΥΑΛΟΥ (ΜΑΙΟΣ 2025)

Ο Μάιος είναι πάντα ένας μήνας που έχουμε να πούμε πολλά. Εκτός του ότι  η σεζόν ολοκληρώνεται αρχίζει και η μεταγραφική περίοδος Έχουν προκύψει και αρκετά ενδιαφέροντα νέα. Φυσικά δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο το “αντίο” στο Goodison park.  Θα προσπαθήσω όπως κάθε μήνα να αναδείξω και να σχολιάζω τα θέματα της επικαιρότητας της Έβερτον που ξεχώρισαν.

Το τι συνέβη αυτό τον μήνα εντός των γραμμών του γηπέδου είναι δυστυχώς σχεδόν αδιάφορο. Παρόλο που η εικόνα της ομάδας ήταν εντυπωσιακή και αν εξαιρέσουμε το παιχνίδι με την Ίπσουιτς, ήταν μια Έβερτον όπως την ονειρευόμαστε. Βαθμολογικά δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα. Παρόλα αυτά με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, η απόδοση της ομάδας στο παιχνίδι με τη Νιουκάστλ. Όταν η Έβερτον παίζει εκτός έδρας με μια ομάδα που παλεύει για την έξοδο στο Champions league και καταφέρνει να κερδίσει με μια εντυπωσιακή απόδοση, έχουμε κάθε δικαίωμα να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον της ομάδας.

Ζήσαμε και το αντίο για την αντρική ομάδα τουλάχιστον στο Goodison park. Μια όμορφη τελετή συναισθηματικά φορτισμένη και γεμάτη νοσταλγία και συγκίνηση. Δεν μπορώ να πω ότι το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα, είπα και στην εκπομπή μας, θα μου είναι περίεργο. Όμως πέρα από τους συναισθηματισμούς αυτό το γήπεδο δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε . Είναι η ώρα για το επόμενο βήμα, ένα βήμα που ελπίζω και πιστεύω να στείλει την Έβερτον πίσω εκεί που ανήκει, εκεί που οι νεότεροι δεν την ζήσατε και εκεί που εμείς οι λίγο παλιότεροι αναμένουμε με νοσταλγία να την ξαναδούμε, στην κορυφή.

Προσωπικά μου αρέσει να κοιτάω και πίσω από το τι συμβαίνει στις 4 γραμμές του γηπέδου και όλα όσα βλέπω και όσα διαβάζω τα ερμηνεύω ως θετικά. Οι μικρές ειδησούλες που οι περισσότεροι περνάμε στα ψιλά, όπως οι διαπραγματεύσεις για αγορά εταιρίας ανάλυσης δεδομένων, μου δείχνουν προσαρμοστικότητα στις σύγχρονες ανάγκες μιας ομάδας υψηλών στόχων. Η τετράγωνη λογική του Moyes που απαλλαγμένος από συναισθηματισμούς που μας στοίχιζαν τα προηγούμενα χρόνια, απομακρύνει παίκτες όπως ο Calvert-Lewin και ο Doucoure .Η ονοματόδοσία του νέου γηπέδου, που μπορεί να μην μας βρίσκει όλους σύμφωνους, αλλά δίνει επιπλέον χρήματα στην ομάδα. Ακόμα και η απόφαση για παραχώρηση του Goodison park στις γυναίκες δείχνουν έναν νέο αέρα αισιοδοξίας και φιλοδοξίας.

  Βλέπουμε επιτέλους να επανέρχεται η λογική και ο επαγγελματισμός, σε αυτή την ομάδα. Άλλοτε μικρότερη, άλλοτε μεγαλύτερη, η έλλειψη επαγγελματισμού ήταν πάντα παρούσα. Θυμάμαι ας πούμε τον συναισθηματισμό που καθόριζε τις αποφάσεις του Kenwright, όταν είχε το τιμόνι της ομάδας. Τον νεοπλουτισμό της εποχής Moshiri. Την διάλυση της εποχής Walsh με Koeman .Τα παράλογα συμβόλαια και τους παίκτες που έμεναν ελεύθεροι, χωρίς καν προσπάθεια να πουληθούν, την εποχή όσο ήταν αθλητικός διευθυντής ο Marcel Brands. Βλέπω ξαφνικά λογική που σχεδόν με τρομάζει. Το μόνο ατόπημα της εποχής Friedkin μέχρι στιγμής ήταν το υπερβολικά υψηλό συμβόλαιο στον Moyes, αλλά αρχίζω να το ξεχνάω βλέποντας τον ορθολογισμό που φέρνει στην ομάδα. Ας πούμε Jack Harrison,Jasper Lindstrom, Orel Mangala και Armando Broja θα είναι παρελθόν όπως και οι Ashley Young, Joao Virginia και Asmir Begovic και σκέφτομαι, επιτέλους σπάμε αυγά. Ακόμα και σε εποχές που δεν υπήρχαν οικονομικά προβλήματα, όλο και κάποιος από όλους αυτούς θα έμενε με αύξηση αποδοχών, όχι γιατί το άξιζε αλλά γιατί ήταν το εύκολο. Τώρα δεν γίνεται το εύκολο, γίνεται το λογικό.

  Αυτό βέβαια είναι η αρχή και μια ομάδα που υπέφερε τόσο πολύ, μια ομάδα που πάλευε με αρκετούς παίκτες “ειδικού σκοπού” και προπονητή ειδικού σκοπού, για την επιβίωση της, δεν μπορεί να αλλάξει τελείως σε ένα καλοκαίρι. Ακούω και διαβάζω ας πούμε να φύγει ο Mykolenko ,o Patterson ο Beto, ο Chermitti κλπ, δεν είναι εύκολο, να φύγουν παίκτες που έχουν συμβόλαιο με την ομάδα και ειλικρινά δεν πιστεύω πως θα γίνει. Δεν βλέπω να υπάρχουν πλέον αποφάσεις που είναι οικονομικά ασύμφορες, για την ομάδα. Φέτος όπως όλα δείχνουν θα υπάρχει ένα μεγάλο μπάτζετ που μπορεί να μεταμορφώσει την Έβερτον. Είμαι αισιόδοξος από τις πρώτες κινήσεις ότι θα υπάρχει ορθολογισμός.

Το ποδόσφαιρο στην Αγγλία έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια μια σοβαρή οικονομική στροφή. Η Έβερτον ήταν η πρώτη ομάδα που “πλήρωσε το μάρμαρο”, με αφαίρεση βαθμών και αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο θεωρώ απαραίτητο εμείς οι Έβερτόνιανς να γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, κάθε ομάδα μπορεί να ξοδεύει έως και 105 εκατομμύρια λίρες περισσότερα από τα έσοδά της μέσα σε διάστημα τριών ετών. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 35 εκατομμύρια λίρες “παραπάνω” ανά σεζόν. Ποιο θα είναι, λοιπόν, το μεταγραφικό μπάτζετ της Έβερτον για φέτος; Χωρίς να συνυπολογίσω πιθανές πωλήσεις παικτών γιατί, αλήθεια, δεν γνωρίζουμε ούτε αν θα υπάρξουν, ούτε αν θέλουμε να γίνουν, υπολογίζω με βάση τα προσδοκώμενα έσοδα ότι το μεταγραφικό μπάτζετ θα κυμανθεί από 160 έως 200 εκατομμύρια λίρες. Πριν βιαστεί κάποιος να πει ότι “40 εκατομμύρια είναι δυο μεταγραφές διαφορά”, να ξεκαθαρίσω πως αυτή είναι μια συντηρητική και μια πιο ευνοϊκή πρόβλεψη.

‘Όσοι τα βλέπετε πολλά λεφτά, θα σας εξηγήσω γιατί δεν είναι, και πόσο σημαντικό είναι να γίνουν προσεκτικές με χειρουργική ακρίβεια μεταγραφικές κινήσεις. Αν δούμε τις ανάγκες της ομάδας, έχουν ήδη ανακοινωθεί οι αποχωρήσεις 7 παικτών. Πιστεύω πως σε αυτούς θα προστεθούν ο Calvert-Lewin, ο Michael Keane, ίσως και ο Seamus Coleman δηλαδή μιλάμε για 9 με 10 παίκτες λιγότεροι από το ρόστερ της σεζόν που μόλις τελείωσε.Ας υποθέσουμε 9 παίκτες λιγότεροι. Προσθέτοντας ως επιστροφή τον νεαρό Harrison Armstrong,που πιστεύω και ελπίζω να παραμείνει στην ομάδα για την νέα σεζόν Έχουμε περίπου 180 εκατομμύρια λίρες (μέσος όρος) για 8 παίκτες. Αν αφαιρέσουμε 50 εκατομμύρια για την ακριβή μεταγραφή του φορ, μένουν 130 εκατομμύρια για 7 παίκτες.Όταν για παίκτες όπως ο Doak της Λίβερπουλ διαβάζουμε για κόστος 30 εκατομμύρια, και ο Solomon της Τότεναμ κοστίζει 17-18 εκατομμύρια, καταλαβαίνουμε ότι οι τιμές έχουν ξεφύγει, ακόμα και για παίκτες που αγωνίζονταν στην Τσάμπιονσιπ. Φυσικά, υπάρχουν και οι δανεικοί παίκτες ή οι ελεύθεροι, αλλά αυτοί δεν είναι παράγοντες που μπορεί κάποιος να τους υπολογίσει στην αρχή της μεταγραφικής περιόδου.

Έτσι και αλλιώς είναι η πιο ενδιαφέρουσα μεταγραφική περίοδος εδώ και πολλά χρόνια και ελπίζω να είναι και η πιο πετυχημένη. Δηλώνω αισιόδοξος και όπως εξήγησα παραπάνω πιστεύω ότι αυτή την φορά από τα πρώτα δείγματα έχω κάθε λόγο να είμαι. Πριν κλείσω αξίζει να πω ότι εύχομαι και ελπίζω η ομάδα να δώσει άμεσα συμβόλαιο στους Pickford και Tarkowski γιατί το αξίζουν και ένα ειδικό αντίο στον Doucoure άσχετα αν πίστευα και πιστεύω ότι ήρθε η ώρα για το αντίο, είναι ένα “σκυλί του πολέμου” που θα έχει ειδική θέση στην καρδιά μου. ακόμα και αν το μόνο που είχε κάνει ήταν το γκολ με την Μπόρνμουθ.

ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΟΜΟΡΦΑ Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕ ΚΑΛΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΓΕΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ  ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ