10 αγωνιστικές:Τι έχουμε δει εώς τώρα

Οι πρώτες δέκα αγωνιστικές έχουν περάσει στο πρωτάθλημα και έχουμε πάρει μιά “πρώτη γεύση” από την φετινή Έβερτον.
Βέβαια θα μπορούσε κανείς να πεί πως η βαθμολόγικη κυρίως εικόνα, ίσως δεν είναι ο καθρέφτης της ομάδας, καθώς έχει αντιμετωπίσει στα πρώτα αυτά ματς όλες τις “top” ομάδες (Chelsea, Man. City, Man. Utd, Liverpool, Arsenal) αλλά και άλλες δυνατές (Tottenham, Southampton, Swansea).

H Έβερτον στη δέκατη θέση έχει ρεκόρ 3-4-3 και έχει πετύχει αλλά και δεχθεί 13 τέρματα. Σκόρερ μας οι Λουκάκου (5), Μπάρκλευ, Νεισμιθ (3) και ο Κονέ (2). Το σερί μας είναι 5 αγώνες αήττητοι αλλά δεν έχουμε ακόμη πετύχει δεύτερη συνεχόμενη νίκη. Ακολουθεί ένα σχετικά πιό βατό πρόγραμμα για την ομάδα με Sunderland και Villa εντός, ενώ θα αντιμετωπίσει και τις West Ham και Bournemouth εκτός. Παρουσιάζουμε παρακάτω κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία της ομάδας από οτι έχουμε δεί μέχρι τώρα φέτος.

Μεσοεπιθετική μονωδία από τον Ross Barkley

Με οτι αυτό συνεπάγεται…ο νεαρός έχει “αναγκαστεί” να τραβήξει το κουπί δημιουργικά
και η συνεργασία του με τον Λουκάκου είναι βαρόμετρο στο σκοράρισμα της ομάδας.
Ο Barkley δεν έχει ακόμη ολοκληρώθει ως παίκτης και πολλές φορές βλέπουμε να κάνει
λάθος επιλογές, ενώ οι αντίπαλοι γνώριζουν πως αν τον μπλοκάρουν η Έβερτον γίνεται
αρκετά πιο ακίνδυνη. Μέχρι στιγμής οι μεσοεπιθετικοί μας που τον πλαισιώνουν δεν
έχουν βρει την απαραίτητη φόρμα η σταθερότητα(Deulofeu, Lennon, Mirallas, Naismith).
Σίγουρα η Έβερτον χρείαζεται πιο πολλές επιλογές δημιουργικά στη μεσαία γραμμή.

Φιλότιμοι Galloway και Browning, αλλά…

Οι Galloway και Browning έχουν όρεξη και πάθος στο παιχνίδι τους, ωστόσο επιθετικά
υστερούν και όταν η ομάδα παίζει με τους δύο στα άκρα χάνει αρκέτα σε αυτό το κομμάτι.
Όχι οτι οι δυο μικροί δεν τρέχουν αλλά δύσκολα θα βγάλουν τη σώστη σέντρα ή τελική
ενέργεια. Οι κατέβασιες του Baines και του Coleman σίγουρα έλλειψαν σε κάποια παιχνίδια,
και το γεγονός αυτό μετατοπίζει αρκετά το δημιούργικο βάρος προς τον άξονα.

Σύνταγη “αντεπιθέσεων”??

Είδαμε σε αρκετά ματς την άμυνα μας στο 1/3 του γηπέδου, ίσως και λόγω των αντιπάλων.
Η τακτική αυτή μας έδειχνε ευάλωτους σε οτι αφορά την πίεση που δεχόμαστε αλλά αν και
όποτε καταφέρναμε να βγούμε στους κενούς χώρους η ομάδα τα πήγε σχετικά κάλα. Δίκοπο
μαχαίρι πάντως, καθώς τα χάζα γκολ και τα ατομίκα λάθη πίσω, τα (ξανα)βλέπουμε και
φέτος.

Κονέ και Λουκάκου
Βελτιώμενος ο Ιβοριανός, μιά απ τα ίδια ο Βέλγος. Ο Κονέ κάνει μια καλή αρχή και ελπίζουμε
να βέλτιώνεται συνεχώς καθώς θέλουμε να δούμε κι άλλα πράγματα. Κρατάει σώστα τη μπάλα
και γένικα φαίνεται πιο συγκεντρωμένος από ποτέ. Ο Λουκάκου δεν έχει βοήθειες ίσως,
αλλά σε αρκετά ματς δεν μπορούσε με πλάτη, ούτε κοντρόλ να κάνει και να πάρει το φάουλ,
ενώ τα σουτ του συνήθως ως μόνο στόχο έχουν να διαλύσουν τα αντίπαλα δίχτυα. Λείπει
η ψυχραιμία του σκορερ από τον Ρομέλου.