ΩΔΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΜΠΑΛΟ
Γνωρίζω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου. Κάποιοι ίσως προσθέσουν και το χαμογελάκι στο Facebook προφανώς ειρωνικά. Όμως θέλω να αισθάνομαι δίκαιος. Πιστεύω ότι όλοι είναι εύκολο να εκτιμάμε τον γιατρό αλλά λίγοι έχουμε μάθει να εκτιμάμε τον σκουπιδιάρη. Και ας πεθάνουμε από την βρώμα αν αυτός δεν μαζέψει τα σκουπίδια μια εβδομάδα
Τον Sean Dyche δεν τον είχα σε καμία εκτίμηση πριν έρθει στην Έβερτον. Ήταν για μένα μία cult φιγούρα των Αγγλικών γηπέδων που σκότωνε ότι όμορφο υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Για να είμαι ειλικρινής δεν παρεξηγώ ακόμα, όσους δεν τον συμπαθούν. Άμυνα του θανάτου, μπαλιές των 50-60 μέτρων στην επίθεση η συνεχείς σέντρες στην καλύτερη περίπτωση δεν είναι ποδόσφαιρο που αγαπιέται εύκολα.
Μέχρι την στιγμή που η ομάδα μου βρέθηκε στην ανάγκη του και αυτό με έπεισε με μάλλον βαριά καρδιά να αποδεχθώ μέσα μου ότι αν υπήρχε ένας τύπος, που μπορούσε να σώσει την αγαπημένη μου Έβερτον από τον όλεθρο ήταν αυτός. Ήρθε και κατευθείαν απέκτησα ελπίδα όταν έκανε εκείνη την δήλωση στο “φιλικό του περιβάλλον” την στιγμή που για την ομάδα είχαμε χάσει κάθε ελπίδα και βρισκόταν στον πάτο της βαθμολογίας . “Έχω σώσει και χειρότερες ομάδες” είπε.
Μέρες μετά στο πρώτο του παιχνίδι με την πρωτοπόρο τότε Άρσεναλ στο Goodison park, η Έβερτον κερδίζει με 1-0 και άρχισα να πιστεύω ξανά. Οι μήνες που ακολούθησαν δεν είναι εύκολοι. Δεν υπήρχε Richarlison.Δεν υπηρχε o τάχα μου Εβερτονιαν Antony Gordon, που είχε κάνει απεργία για να φύγει σαν κλέφτης Είναι μήνες που τους θυμάμαι τραυματικά όπως οι περισσότεροι Έβερτονιανς. Θυμάμαι να μετράω τους βαθμούς και να μην μου βγαίνουν.Να μοιράζομαι με φίλους Εβερτονιανς την σκέψη ότι η ομάδα χρειάζεται μια ανέλπιστη νίκη .Την πέτυχε μια νίκη που ήρθε με εκείνο το απίθανο και ανέλπιστο 1-5 στο AMEX επί της Μπραιτον. Μετα όλα μοιάζαν εύκολα και ας μην ήταν, μια ισοπαλία εκτός με την Γούλβς στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων. Μια αγχωτική νίκη βάλσαμο με την Μπορνμουθ με το γκολ του Doucoure.
Ο Dyche πέτυχε ένα μικρό θαύμα και όσοι πιστεύαμε ότι τα δύσκολα τελείωσαν, δεν είχαμε ιδέα τι θα ακολουθήσει. Η επόμενη σεζόν ήταν ακόμα χειρότερη. Ο θάνατος του Bill Kenwright που είτε κάποιος ήταν φίλος του, είτε απέναντι του γνωρίζουμε ότι ήταν μια εμβληματική φυσιογνωμία για την ομάδα. Η αφαίρεση αρχικά 10 βαθμών και στην έφεση 6 βαθμών τελικά. Η επιπλέον αφαίρεση άλλων δύο βαθμών. Το χάος με την πώληση της ομάδας στους 777 Partners . Οι φήμες ακόμα και για οικονομική διαχείριση. Ήταν αυτά που συμβαίναν εκτός γηπέδου. Γιατί εντός γηπέδου η Έβερτον του Dyche δάγκωνε σίδερα. Το 3-0 επί της Νιουκάστλ. Το 2-0 επί της Τσέλσι. Το 2-0 επί της Λιβερπουλ. Όλα αυτά με ένα φτωχό ρόστερ .Η άνετη περσινή σωτηρία θα πρέπει να μνημονεύεται ως κάτι μεγαλύτερο από τίτλο . Ακόμα και ο ίδιος το θεωρεί ως μεγαλύτερο κατόρθωμα στην καριέρα του από το να πάει την Μπέρνλι με το φθηνότερο μπάτζετ της κατηγορίας Ευρώπη το 2018.
Σε αυτόν λοιπόν το “άμπαλο” όπως λένε μερικοί. Τον “σκουπιδιάρη” που μαζεύει τα σκουπίδια για να ζούμε στην καθαριότητα Αυτόν που έκανε καθημερινά την δύσκολη δουλεία για δύο σχεδόν χρόνια . Οφείλουμε ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. Γιατί ότι πέτυχε το έκανε κάτω από αντίξοες συνθήκες. Μπορεί πολλές φορές το ποδόσφαιρο που η δικιά του Έβερτον έπαιζε να ήταν αποκρουστικό. Ήταν όμως αυτό που μας κράτησε ζωντανούς. Άλλωστε δεν είχε και κανένα φοβερό μπατζετ για να παίζει καλύτερα.
Οφείλουμε επίσης να παραδεχθούμε ότι παρά τα αποτελέσματα και ο τρόπος απομάκρυνσης του ήταν τουλάχιστον άκομψος. Όμως το ποδόσφαιρο μιλάνε τις περισσότερες φορές μόνο τα αποτελέσματα και αυτά δεν του έδωσαν την ευκαιρία να συνεχίσει.
Αξίζει να αναφερθεί ότι φέτος μπορεί η σεζόν να είναι κακή αλλά αφήνει την ομάδα εκτός της ζώνης του υποβιβασμού. Ας ελπίσουμε ο διάδοχος του όποιος και να είναι, να πετύχει το μίνιμουμ να κρατήσει δηλαδή την ομάδα μακριά από αυτή την ζώνη.
Άλλωστε όποιος αναλάβει έχει ευκολότερο έργο από αυτό που είχε όταν ανέλαβε αυτός.
ΑΝΤΙΟ & ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ SEAN DYCHE
ΕΛΠΙΖΩ & ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΒΡΕΘΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ
ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΖΕΣΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΒΕΡΤΟΝΙΑΝΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ.
