Ο George Green στη Burnley!

Αρχηγός της U18 εναντίον της Liverpool, το 2013

Η Burnley ανακοίνωσε την απόκτηση του George Green μέχρι το τέλος της σαιζόν…

Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτό με την ομάδα μας. Καμία ουσιαστικά. Αλλά με έβαλε σε σκέψεις, σχετικά με το πού θα μπορούσε να είχε φτάσει αυτό το παιδί αν, αν, αν…
Πριν από έναν μήνα είχα διαβάσει μια συνέντευξη του και μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος που μιλούσε, σαν συνταξιούχος, παλαίμαχος, και κυρίως μετανιωμένος…
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο George Green στα 16 του έπαιζε ακόμη στη Bradford City, είχε κληθεί στην εθνική Αγγλίας U16 και έδειχνε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας. Αρκετές ομάδες κινήθηκαν για να τον αποκτήσουν αλλά η Everton έκανε την κίνηση ματ και τον έκλεισε με ένα ποσό που θα μπορούσε να φτάσει στα 2 εκατομμύρια λίρες!
Γρήγορα βρέθηκε στις εθνικές U17, U21, και όλοι μας ανυπομονούσαμε να δούμε αυτό το ταλέντο στην ομάδα. Η πρώτη του αργούσε και αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε για την εξέλιξη του. Λίγο πριν το τέλος της σαιζόν 2014-15 βρέθηκε στην Tranmere Rovers σαν δανεικός και στο ντεμπούτο του χάρισε έσωσε την ομάδα του από την ήττα στις καθυστερήσεις με αυτό εδώ…

Αυτό το γκολ αναπτέρωσε τις ελπίδες μας, μάλιστα ο Green αναμένονταν να είναι μέλος της ομάδας μας φέτος(παρεμπιπτόντως κανείς από τους 3 δεν τα κατάφερε…) και αποχώρησε από την ομάδα. Ο Joe Royle προσπάθησε να βοηθήσει και τον έστειλε στην πρώην ομάδα του, την Oldham Athletic στη League1, αλλά ούτε εκεί δεν στέριωσε και έλυσε κοινή συναινέση το συμβόλαιο του. Ο δάσκαλος που είχε στο δημοτικό ήταν μάνατζερ σε μια τοπική ομάδα, στην Osset Albion, κοντά στην περιοχή που γεννήθηκε και μεγάλωσε, και ο Green βρέθηκε και πάλι κοντά στο πατρικό του, για να βρει τον εαυτό του, και να αρχίσει και πάλι από την αρχή, παίζοντας στην όγδοη κατά σειρά κατηγορία, ως ερασιτέχνης, αμειβόμενος με 75 λίρες την εβδομάδα!
Το ενδιαφέρον σχετικά με την Everton έχει να κάνει με το πώς αντιμετωπίστηκε ο Green, ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενα του, “πίστευα πως είμαι πολύ καλός για να πάω στην προπόνηση και δεν πήγαινα, και όταν πήγαινα ήμουν σκ@τ@…”
Επίσης παραδέχτηκε πως “όταν είσαι 16 ετών και παίρνεις 45.000 λίρες(τις οποίες ξόδεψε αμέσως!) για να υπογράψεις, και στη συνέχεια 4.000 λίρες την εβδομάδα, απολαμβάνεις ελευθερίες που οι συνομήλικοι σου δεν έχουν”.
Και όταν ο Martinez ήρθε στην ομάδα, σε συνδυασμό με ένα τραυματισμό, το γεγονός πως δεν είχε καμία ουσιαστική εξέλιξη στα 2 χρόνια του στην Everton άρχισε να τον παίρνει από κάτω, σε βαθμό που βρέθηκε στο γραφείο ψυχιάτρου, ο οποίος μάλιστα του χορήγησε συνταγή, την οποία ποτέ δεν πήρε γιατί δεν μπορούσε να έχει τη “στάμπα” κάποιού που χρειάζεται συνταγή για να είναι καλά…

Με τη φανέλα της Osset Albion

Έτσι βρέθηκε στην Oldham Athletic, όπου μετά από 3 εμφανίσεις ζήτησε να φύγει για να επιστρέψει σπίτι του. Η κίνηση του αυτή, προς το παρόν τουλάχιστον, δείχνει να είναι η πιο σωστή, ακόμη και αν δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Έχοντας καταφέρει να δημιουργήσει χρέη και με την κοπέλα του να περιμένει παιδί, το πενιχρό ποσό των 75 λιρών την εβδομάδα τον κράτησε στα γήπεδα, με αποτέλεσμα 2 ατζέντηδες που έμεναν κοντά στη βάση του να κανονίσουν δοκιμή στη Burnley, που πήγε ονειρεμένα. Σκόραρε σε 30″ και έκανε χατ τρικ, με αποτέλεσμα η Burnley να τον καλέσει να υπογράψει, αρχικά μέχρι το τέλος της χρονιάς!
Ο ίδιος παραδέχεται πως έξανε πολλά λάθη στη ζωή και την καριέρα του, και δεν ρίχνει ευθύνες σε κανέναν. Όμως εγώ το πάω ένα βήμα παραπέρα. Μπορούσε η Everton να κάνει κάτι παραπάνω; Ως πού φτάνει η δικαιοδοσία μιας ομάδας και ως τι βαθμό μια επαγγελματική ομάδα μπορεί να αντικαταστήσει τους γονείς ενός παιδιού που βρέθηκε ξαφνικά από το πουθενά, σε μια επαγγελματική ομάδα και με αρκετά χρήματα στην τσέπη του, ώστε να προστατέψει το, εντέλει, περιουσιακό της στοιχείο; Και αν η ομάδα μας έχει επίγνωση και δεν θα περάσει άλλος George Green; Και φυσικά, έμαθε ποτέ η Everton από τα λάθη του παρελθόντος και πόσα παιδιά πέρασαν και τελικά δεν ακούμπησαν…
Στο πλαίσιο της διαμόρφωσης χαρακτήρα ενός ποδοσφαιριστή με τα απαραίτητα προσόντα για να εξελιχθεί σε επαγγελματία, ειδικά στην περίπτωση του Green που αναμένονταν να γίνει ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, χρειάζεται μια υποστήριξη από τους σωστούς ανθρώπους στο περιβάλλον του. Και εδώ έχω μια ένσταση σχετικά με την πολιτική της ομάδας. Αν κάποιος περιηγηθεί στην σελίδα της ομάδας θα δει και θέσεις εργασίας. Κάπου κάπου εμφανίζεται αγγελία για οικογένειες που μπορούν να φιλοξενήσουν παιδιά της ακαδημίας που προέρχονται από άλλες περιοχές, χώρες κτλ. Δεν ξέρω το περιβάλλον γύρω από τον Green και δεν ξέρω τα στάνταρ της ομάδας σχετικά με μια οικογένεια που φιλοξενεί ένα παιδί της ακαδημίας, θεωρώ απαράδεκτο να μην καλύπτονται τα παιδιά από εστίες και γενικά ανθρώπους της ομάδας που γνωρίζουν πώς θα δείξουν τον δρόμο στα παιδιά που έχουν τα φόντα να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της Everton!
Εύχομαι στον George Green να συνεχίσει να πιστεύει στον εαυτό του και να επιστρέψει κάποτε στην Premier League και γιατί όχι, στην Everton. Με την τρελή καριέρα που έχει ήδη κάνει, από τις ακαδημίες ομάδας της League2, στην Premier League και στην εθνική ομάδα(στις ακαδημίες), και μέσα σε 7 μήνες από εκεί στην League1, ερασιτέχνης και μετά στην Championship!
Το μέλλον θα δείξει…