Γενέθλια για τον “Psycho” Pat!
O πατέρας του Patrick Roger William Van De Hauwe, όπως είναι το πλήρες όνομα του, ήταν Βέλγος και η μητέρα του Ουαλή, έτσι ήρθε στη Βρετανία και αγωνίστηκε, μόλις στα 17 του για τη Birmingham City, το 1978.
Το 1984 ο Howard Kendall έδωσε 100.000 λίρες για να τον φέρει στην ομάδα, και μαζί της θα ζούσε τις μεγάλες στιγμές που ερχόντουσαν…
Πρωτάθλημα το 85′. Κυπελλούχων την ίδια χρονιά, και άλλο ένα πρωτάθλημα το 87′. Παρέμεινε 5 χρόνια στην ομάδα και έκανε 201 συμμετοχές, ενώ πέτυχε και 3 γκολ.
Τα γκολ δεν ήταν η ειδικότητα του, ήταν αμυντικός, αριστερός μπακ, και οι προτεραιότητες του ήταν άλλες. Κυρίως να προστατεύει την άμυνα της ομάδας, αλλά να βοηθά τους συμπαίκτες του, σε κάθε περίπτωση…
Μια περίπτωση ήταν και στο παιχνίδι με την QPR τον Δεκέμβριο του ’84, όταν διέσχισε μεγάλο μέρος του γηπέδου για να πάρει μέρος στον καυγά των παικτών της Everton με τους αντιπάλους, της QPR, και ήταν η στιγμή που του κόλλησαν το παρατσούκλι “ο Ψυχάκιας”.
“O Howard Kendall μας είχε πει να προσέχουμε ο ένας τον άλλο μέσα στο γήπεδο. Είδα τον Simon Stainrod να τραβάει τον Andy Gray, και έτσι πήγα εκεί παίξαμε μερικές μπουνιές. Αυτό ήταν όλο. Μετά, για όποια ομάδα έπαιζα ήμουν ο Ψυχάκιας”!
“Θα έκανα τα πάντα για να νικήσει η ομάδα μου. Δεν φοβήθηκα ποτέ μου κανέναν αντίπαλο. Αλλά θυμάμαι πολλούς που θα ήθελα να συναντήσω στο τούνελ(είναι πολύ κρίμα που δεν συνάντησε ποτέ του τον Luis Suarez!)”…
Ο “Ψυχάκιας”, ειδικά μετά από αυτό το επεισόδιο, σκόρπιζε τον τρόμο στους αντιπάλους. Στην πραγματικότητα, όπως λέει και ο ίδιος, είναι πολύ ντροπαλός, απλά στο γήπεδο έκανε αυτό που έπρεπε. Και ο ίδιος παραδέχονταν πως δεν ήταν ποτέ του κανένα σπουδαίο ταλέντο και πόσο τυχερός ήταν που έπαιξε στην Everton, τη συγκεκριμένη κιόλας περίοδο, καθώς φυσιολογικά, δεν θα κατακτούσε ποτέ του κάποιον τίτλο.
“Είχαμε δουλέψει πολύ σκληρά για να φτάσουμε εκεί, η ποιότητα των παικτών και των προπονητών ήταν φοβερή. Πολλοί έλεγαν, όταν κερδίσαμε τη Μπάγερν στα ημιτελικά πως θα κατακτούσαμε το κύπελλο. Εμείς όμως βλέπαμε κάθε αγώνα ξεχωριστά, δε σκεφτόμαστε τα επόμενα”.
Μετά την Everton πήγε στην Tottenham, με την οποία κατέκτησε και ένα κύπελλο, και στη συνέχεια στη Millwall.
Έπειτα από ένα κακό γάμο, και τη δημοσιότητα που πήρε η προσωπική του ζωή, έψαχνε τρόπο να φύγει και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να φύγει, αποφάσισε να το κάνει, για τη Νότιο Αφρική, και φόρεσε τη φανέλα της Hellenic, αρχικά.
Πλέον, εργάζεται σε ομάδα της Νοτίου Αφρικής ως μέλος του προπονητικού τμήματος.