Η ιστορία ενός πραγματικού αρχηγού!

Από χθες μαθαίνοντας τα νέα για την αποχώρηση του Phil Jagielka η αλήθεια είναι ότι έπεσα σε ένα λήθαργο, αναπολώντας κάποιες στιγμές αυτού του παίκτη!

Η ιστορία του ξεκινά από τις 17 Αυγούστου του 1982, το πλήρες όνομά του είναι Philip Nikodem Jagielka. Γεννήθηκε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, παίζοντας το αγαπημένο του παιχνίδι, την μπάλα. Μπήκε σε αρκετές ακαδημίες μέχρι τα 11 του, ώσπου εισχώρησε και στις ακαδημίες της Everton, από και ύστερα συνέχισε να ψάχνεται και να προπονείται ή να δοκιμάζεται σε ομάδες όπως Stoke City, Man. City πριν μπει στις τάξεις της Sheffield United, σε ηλικία 15 ετών!!!!Το επαγγελματικό ντεμπούτο το έκανε στις 5 μαίου του 2000 στον αγώνα Sheffield Utd v Swidon για τον τελικό της First Division. Κατάφερε και εδραιώθηκε στη βασική ομάδα ελκύοντας ομάδες όπως Leeds United με προσφορά στα 6 εκατ. £, την οποία και απέριψε γιατί ένοιωθε όμορφα που αγωνιζόταν σε αυτό το κλάμπ. Από το 2005 έως και το 2007 προσπάθησαν να το αποκτήσουν ομάδες όπως Bolton και West Ham. Το καλοκαίρι του 2007 η Everton κατάφερε με το ποσό των 4 εκατ. £ αν το κάνει δικό της με αμυντικό δίδυμο τον Yoseph Yobo.Το πρώτου ματς ήταν με τον Werder Bremen και το πρώτο του γκολ ήταν στο κύπελλο UEFA με αντίπαλο την Alkmaar. Ως το τέλος της σεζόν κατάφερε και καθιερώθηκε ως βασικό στέλεχος της ομάδας υπό την φροντίδα του David Moyes. Το Φεβρουάριο του 2009 πήρε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της PL για εκείνο το μήνα, μεγάλη τιμή για την ομάδα αλλά και για τους οπαδούς, που ήδη είχαν αρχίσει να πίνουν νερό στο όνομά του. Μετά την συνταξιοδότηση του Phil Neville από την ομάδα, αρχηγός ανέλαβε ο Phil Jagielka, που διατήρησε αυτή τη θέση μέχρι σήμερα που σταμάτησε από την ομάδα. Την πρώτη χρονιά του Martinez ως προπονητή ο Jagielka κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της σεζόν, στην καλύτερη ενδεκάδα και το καλύτερο γκολ, σημαντικά επιτεύγματα για πρώτη φορά ως αρχηγός και μέλος που την έφτασε την ομάδα στην 5η θέση με 72 πόντους. Τον καλοκαίρι του 2017 ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το καλοκαίρι του 2019, όπου έπεσε και η αυλαία γι’ αυτόν τον υπέροχο παίκτη και συνάμα και υπέροχο άνθρωπο.

Στα 12 έτη που αγωνίστηκε για τους μπλε, κατάφερε να βάλει 19 γκολ και άλλα 22 γκολ στα 8 χρόνια που ήταν στη Sheffield United. Όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα τη μοίρασε ανάμεσα σε 2 ομάδες, σε 2 αγάπες του, τρίτη δεν πρόλαβε ή δεν ήθελε να υπάρξει.

Με την εθνική Αγγλίας κατάφερε και αγωνίστηκε σε 40 παιχνίδια βάζοντας 3 γκολ κόντρα σε Ιταλία, Σαν Μαρίνο και Περού. Πρώτη φορά τον κάλεσαν στην εθνική όταν αγωνίστηκε για ένα ματς κόντρα στη Σλοβακία για εθνικές κάτω των 21 ετών. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση με την εθνική ανδρών ήρθε το Μαίο του 2008 ενάντια στο Τρίνινταντ και Τομπάγκο. Αγωνίστηκε με την εθνική του στα τελικά του Euro 2012 και στο Mundial 2014.

Όλα αυτά τα χρόνια μας έκανε υπερύφανους παρακολουθώντας τον με την μπλε φανέλα της Everton, αν και έγινε μιαν αναφορά από τον Δαμιανό ήθελα να αναφερθώ και εγώ ξεχωριστά γι’ αυτό τον παίκτη που έχει συνεισφέρει τόσο πολλά για το σύλλογό μας.