“Happy End” από νωρίς…

Το πρωτάθλημα του 1970 ολοκληρώθηκε στις 2 Μαΐου, με το ντέρμπι του Βορείου Λονδίνου, μεταξύ Tottenham- Arsenal να κλείνει την αυλαία. Η Everton ολοκλήρωσε αρκετά νωρίτερα, στις 8 Απριλίου τις υποχρεώσεις της, πανηγυρίζοντας το έβδομο της πρωτάθλημα!

Η Everton είχε καθαρίσει από νωρίς το πρωτάθλημα φτάνοντας του 66 βαθμούς, ρεκόρ για την ομάδα με το σύστημα που χρησιμοποιούνταν τότε, 2 βαθμοί για τη νίκη, 1 η ισοπαλία και 0 για την ήττα. Για να καταλάβει κάποιος καλύτερα, με το τωρινό σύστημα(3-1-0) θα είχε φτάσει τους 95 βαθμούς, σε πρωτάθλημα των 22 ομάδων όμως…
Τα πρωταθλήματα ολοκληρώθηκαν νωρίτερα και η Αγγλία πήγαινε στο Μεξικό για να υπερασπιστεί τον τίτλο που είχε κατακτήσει 4 χρόνια νωρίτερα. Στη σύνθεση είχε 4 παίκτες από την Everton. Οι Keith Newton, Brian Labone, Alan Ball, Thomas Wright, πήγαν στα γήπεδο του Μεξικού, ενώ οι Joe Royle και Colin Harvey ήταν “standby”, μαζί με άλλους 10 ποδοσφαιριστές για την Αγγλία, ώστε να καλύψουν το κενό σε περίπτωση που χρειάζονταν.
Ο Ray Wilson είναι ο μοναδικός παίκτης της Everton που κατάκτησε το τρόπαιο ενώ αγωνίζονταν για την ομάδα. Λίγες μέρες μετά τη διοργάνωση του ’66, όπου κατέκτησε η Αγγλία, ήρθε ο Alan Ball, ενώ ο τρίτος παγκόσμιος πρωταθλητής που έχει φορέσει τη φανέλα της ομάδας είναι ο Marco Μaterazzi, ο οποίος την εποχή που πέρασε από την ομάδα δε φαντάζονταν ακόμη πως θα τα ζήσει όλα αυτά στην καριέρα του…
Στην… αγγαρεία της ημέρας, η Everton αναδείχθηκε ισόπαλη με την Sunderland με 0-0. Η Everton είχε 8 συνεχόμενες νίκες και ενώ είχε ήδη αναδειχθεί πρωταθλήτρια στέρησε την ευκαιρία από τη Sunderland να κερδίσει και να σώσει την κατηγορία…