Remember the name!!!

Ήταν 19 του Οκτώβρη του 2002 όταν ο 16άρης(17, παρά 5 ημερών)  τότε Wayne Rooney άρχισε να γράφει το δικό του παραμύθι…

Η Arsenal ήταν η καλύτερη ομάδα στο νησί τότε. Οι “invisibles” των αρχών της περασμένης δεκαετίας ήταν η καλύτερη ομάδα που είχε ποτέ στα χέρια του ο Arsene Wenger. Επί 30 αγώνες αήττητοι, περίμενες να τους νικήσει όλους. Και ήταν η στιγμή που ο Wayne Rooney μπήκε στο γήπεδο στο 80′, και στις καθυστερήσεις με ένα φανταστικό γκολ, έσπασε το αήττητο της και έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της Premier League!

Όταν ο Freddie Ljungberg έβαλε μπροστά στο σκορ την Arsenal μόλις στο 7′, όλα έδειχναν πως η Arsenal θα περνούσε και από το Goodison Park. Στο 22′ ο Radzinski ισοφάρισε για την Everton. O Wayne Rooney έδειχνε χολωμένος που δεν ξεκίνησε βασικός, αν και είχε ελάχιστα παιχνίδια στα πόδια του με την πρώτη ομάδα. Μόλις στο 80′ πέρασε στο παιχνίδι και έδειχνε αφηνιασμένος!
Στις καθυστερήσεις πέτυχε το νικητήριο γκολ και μάλιστα είχε άλλη μια ευκαιρία να κάνει το ίδιο απέναντι στον David Seaman, αλλά δε βρήκε στόχο.
Τότε ο Arsene Wenger μετά τον αγώνα δήλωσε χαρακτηριστικά πως “ο Rooney είναι το μεγαλύτερο ταλέντο που έχω δει από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Αγγλία!”

Μεγαλωμένος στην ακαδημία της Everton, από τα 11 του χρόνια, είχε κάνει το ντεμπούτο του λίγο καιρό πριν με την πρώτη ομάδα, και είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον όλων των πρώτων στη βαθμολογία ομάδων εκείνη τη στιγμή. O Sir Alex έτρεξε να πληρώσει κάτι παραπάνω από 25 εκατομμύρια λίρες για να τον ντύσει στα κόκκινα!

Η αλήθεια είναι πως ήταν πάρα πολύ λίγα για όσα προσέφερε στη Manchester United…
Τα επιτεύγματα του λίγο- πολύ γνωστά, ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει δει το νησί, ίσως και η Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια.
Όμως, οι φίλοι της ομάδας δεν του συγχώρεσαν ποτέ το ότι έφυγε, τον τρόπο που έφυγε, ενδεχομένως και τον προορισμό του…
Ακόμη και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, διχάζει τους evertonians. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δε θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό, ενώ δεν είναι επίσης λίγοι εκείνοι που θέλουν να τον ξαναδούν στα μπλε….

Εκφράζοντας μια προσωπική άποψη, αυτό το παιδί είναι evertonian, περισσότερο ίσως από όλους μας, και αξίζει να κάνει το ταξίδι του στη δόξα και έπειτα να επιστρέψει σπίτι του!
Ναι, ήταν ένα μεγάλο λάθος να φιλήσει τη φανέλα της Utd μέσα στο Goodison Park, για να πικάρει τους evertonians…
Σίγουρα έχει κάνει και άλλα λάθη, που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν…
Έχει αποδείξει πολλές φορές όμως πως αγαπά ακόμη την αγαπημένη του ομάδα, στα παιδικά του χρόνια. Και αν θέλετε, ακόμη ζει τα παιδικά του χρόνια. Γι’ αυτό ακριβώς του συγχωρώ τα λάθη του. Γιατί είναι ένας πολύ μεγάλος παίκτης, ένας μποξέρ που έγινε ποδοσφαιριστής, ποτέ όμως δε θα μας απασχολήσει για το πνεύμα του, και δεν ξέρω αν είναι ελαφρυντικό, σίγουρα όμως είναι γεγονός που θα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν πριν τον σταυρώσουμε πάλι…
Ακόμη και την αλήθεια για τη μεταγραφή του ίσως να μην τη μάθουμε ποτέ. Έχει ρίξει αρκετό φταίξιμο και στον David Moyes, πως τον πίεσε ώστε να γίνει αυτή η μεταγραφή. Αυτό που είναι αλήθεια είναι πως κατά καιρούς, δεν έχει σταματήσει να δηλώνει την αγάπη του για την ομάδα!
Και αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά, και από τη δική του, προσωπική πλευρά, αν έμενε στην Everton δε θα γινόταν ποτέ αυτός που ξέρουμε σήμερα… Και δεν νομίζω αν έμενε στην Everton να ήταν η Everton αυτή που θα θέλαμε ή θα νομίζαμε πως θα είχε γίνει!
Τα τελευταία χρόνια η Everton είναι ένας κοιμώμενος γίγαντας, αλλά δεν του φτάνει η λάμψη ενός παιδιού για να τον ξυπνήσει…
Αν η Everton έχει την επιτυχία που χρειάζεται για να χωρέσει τον Rooney, τότε αυτός θα επιστρέψει.
Αν δεν την έχει άμεσα, ειναι ευπρόσδεκτος να επιστρέψει όταν εκείνος νιώσει πως θα έρθει η ώρα…
Στο μεταξύ, έχει κάθε δικαίωμα να απολαύσει την καριέρα του!