Time for changes?
Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται, έλεγαν οι αρχαίοι μας και η φράσηαντικατοπτρίζει στην εντέλεια, τα τεκταινόμενα στην αγαπημένη μας ομάδα, τόσο
εντός όσο και εκτός γηπέδου.
Ο κάποτε κραταιός Μαρτίνεθ, που τύχαινε της
καθολικής αποδοχής από όλους, μέσα σε λίγους μήνες φαντάζει σαν μια θλιβερή
καρικατούρα που βρίσκεται στη θέση του προπονητή χωρίς καμία δύναμη ή λόγο, ένα
βήμα πριν την αποπομπή ή την αποχώρηση του από τον σύλλογο. Αυτός ο ίδιος ήταν
επικεφαλής την περασμένη χρονιά, όταν υπο τις οδηγίες του η ομάδα έκανε μια εκπληκτική
πορεία χάνοντας στο τέλος την τέταρτη θέση και παίζοντας ένα θεαματικό,θελκτικό
ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, δημιουργώντας παράλληλα και αυξημένες προσδοκίες για
τη φετινή χρονιά . Τα πράγματα όμως πλέον έχουν αλλάξει. Ο λαός της ομάδας
αμφισβητεί τις επιλογές του, πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα, το αγωνιστικό
του στυλ, τις μεθόδους προπόνησης του, ακόμα και το αληθές των δηλώσεων του
στον τύπο. Οι παίκτες του στον αγωνιστικό χώρο δείχνουν χαμένοι, ενεργούν χωρίς
καμία συνοχή και φαίνεται οτι δεν έχουν αυτοπεποίθηση ή εμπιστοσύνη στις ικανότητες
τους. Στα αποδυτήρια του επικρατεί αναβρασμός αν λάβουμε υπόψιν και το πρόσφατο
περιστατικό στον αγώνα πρωταθλήματος με τη West Bromwich Albion. Εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν έχει
μείνει κάποιος φίλαθλος που να τον στηρίζει ακόμη πλήρως. Εύλογα αναρωτιέται
κανείς εάν έχει και την στήριξη των ίδιων του των παιχτών. Ο έλεγχος έχει
χαθεί, οι φωνές δυσαρέσκειας έχουν πληθύνει επικίνδυνα και αποδέκτες των βολών
είναι, εκτός από τον ίδιο, όλοι ανεξαιρέτως,
ατομικά και όχι μόνο σαν σύνολο, από τον πρόεδρο, τους παίκτες εώς και τον
τελευταίο φροντιστή ή αυτόν που κουρεύει το χόρτο.
Αιτία βέβαια όλων αυτών είναι η
αγωνιστική εικόνα σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα που έχουν φέρει την ομάδα σε
μια δεινή βαθμολογική θέση. Βέβαια όλοι εμείς που παρακολουθούμε την φετινή
πορεία, βλέπουμε στο γήπεδο τα κακώς κείμενα από την αρχή της χρονιάς. Συνεχείς
τραυματισμοί που έχουν αποσταθεροποιήσει την συνοχή της ομάδας, συνεχόμενη
ατυχία σε μεμονωμένες φάσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων, διαιτησίες κακές,
ίσως ελλειπής μεταγραφικός σχεδιασμός το καλοκαίρι, ντεφορμάρισμα βασικών παιχτών
της ομάδας, έλλειψη ψυχολογίας που φαίνεται ολοκάθαρα στο γήπεδο και δυστυχώς η
αυξανόμενη πίεση (από το πρώτο ημίχρονο με το σκορ στο μηδέν ακούγεται το
βουητό στο γήπεδο)βυθίζει ακόμη περισσότερο αυτά τα παιδιά, που άλλοι λόγω έλλειψης
εμπειρίας ή αυτοπεποίθησης, άλλοι λόγω έλλειψης, και με συγχωρείτε, προσόντων,
έχοντας την μπάλα στα πόδια δείχνουν πολλές φορές να ψάχνουν έναν μεσσία στο
πρόσωπο ενός συμπαίκτη τους, που θα του πασάρουν και θα λύσει το γόρδιο δεσμό….αλλά
αυτός δεν ειναι ποτέ εκεί δίπλα. Άλλοι πάλι ικανότεροι ενεργούν ατομικά σαν να
βρίσκονται μόνοι τους στο γήπεδο. Το χαρακτηριστικό της ομαδικότητας, το όλοι
μαζί, η εμπιστοσύνη στον συμπαίκτη, που
πάντα είχε αυτή η ομάδα που λέγεται ΕΒΕΡΤΟΝ έχει πάει περίπατο. Αλληλοσυγκρουόμενες
δύναμεις μοιάζουν παίκτες, κόσμος, προπονητικό team. Είναι
επιτακτική η ανάγκη ενός ισχυρού ταρακουνήματος.
αγωνιστική εικόνα σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα που έχουν φέρει την ομάδα σε
μια δεινή βαθμολογική θέση. Βέβαια όλοι εμείς που παρακολουθούμε την φετινή
πορεία, βλέπουμε στο γήπεδο τα κακώς κείμενα από την αρχή της χρονιάς. Συνεχείς
τραυματισμοί που έχουν αποσταθεροποιήσει την συνοχή της ομάδας, συνεχόμενη
ατυχία σε μεμονωμένες φάσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων, διαιτησίες κακές,
ίσως ελλειπής μεταγραφικός σχεδιασμός το καλοκαίρι, ντεφορμάρισμα βασικών παιχτών
της ομάδας, έλλειψη ψυχολογίας που φαίνεται ολοκάθαρα στο γήπεδο και δυστυχώς η
αυξανόμενη πίεση (από το πρώτο ημίχρονο με το σκορ στο μηδέν ακούγεται το
βουητό στο γήπεδο)βυθίζει ακόμη περισσότερο αυτά τα παιδιά, που άλλοι λόγω έλλειψης
εμπειρίας ή αυτοπεποίθησης, άλλοι λόγω έλλειψης, και με συγχωρείτε, προσόντων,
έχοντας την μπάλα στα πόδια δείχνουν πολλές φορές να ψάχνουν έναν μεσσία στο
πρόσωπο ενός συμπαίκτη τους, που θα του πασάρουν και θα λύσει το γόρδιο δεσμό….αλλά
αυτός δεν ειναι ποτέ εκεί δίπλα. Άλλοι πάλι ικανότεροι ενεργούν ατομικά σαν να
βρίσκονται μόνοι τους στο γήπεδο. Το χαρακτηριστικό της ομαδικότητας, το όλοι
μαζί, η εμπιστοσύνη στον συμπαίκτη, που
πάντα είχε αυτή η ομάδα που λέγεται ΕΒΕΡΤΟΝ έχει πάει περίπατο. Αλληλοσυγκρουόμενες
δύναμεις μοιάζουν παίκτες, κόσμος, προπονητικό team. Είναι
επιτακτική η ανάγκη ενός ισχυρού ταρακουνήματος.
Ασφαλώς
όλα αυτά τα έχουμε αναφέρει στις συζητήσεις μας κατα καιρούς, δεν μπορούμε όμως
να γνωρίζουμε ακριβώς την κατάσταση εκ των έσω εκτός αν κάποιος από μας έχει
ικανότητες εφάμιλλες του νυν πρωθυπουργού της Ελλάδος οπότε μπορεί να τα
ψυχανεμιστεί και να μας τα γνωστοποιήσει. Αφ ετέρου δε η ευθύνη για όλα αυτά
δεν μπορεί να βαρύνει αποκλειστικά και μόνο τον Μαρτίνεθ, αλλά όλους όσοι
βρίσκονται στην ομάδα σε όλα τα καίρια πόστα. Μάλλον έχει το μεγαλύτερο μερίδιο,
αλλά ούτως η άλλως είναι νόμος του ποδοσφαίρου να είναι ο πρώτος στόχος.
Το αν
θα πληρώσει τελικά το τίμημα για την κατάσταση αυτή, ο προπονητής, ή όχι, είναι
απόφαση των υπευθύνων του συλλόγου και δική του. Σε κάθε περίπτωση πάντως όλοι
θα κριθούν εκ του αποτελέσματος.
NSNO
