Παίκτες που αγαπήσαμε: Thomas Gravesen

Tommy “Mad Dog” Gravesen

Καλοκαίρι του 2000 και ο Walter Smith φέρνει στην Έβερτον από το Αμβούργο, με μεταγραφή 2,5 εκ. λιρών, τον διεθνή Δανό αμυντικό μέσο Thomas Gravesen.

Η αλήθεια είναι πως ο Σκώτος manager έχει παρακολουθήσει από νωρίς την πορεία του. Τον βλέπει ως λίμπερο στη Δανέζικη Vejle και θέλει να τον αποκτήσει για λογαριασμό των Rangers της Γλασκώβης, ομάδα που προπονεί εκείνη την περίοδο. Τελικά ο Gravesen παίρνει μεταγραφή το 1997 για το Αμβούργο. Η ομάδα τα πάει πάρα πολύ καλά και μαζί της και ο Δανός. Πολύ καλές εμφανίσεις όντας ένας από τους καλύτερους μη γερμανούς της Bundesliga σύμφωνα με το Kicker.

Με το Αμβούργο

  Η αρχή του στην ομάδα μας είναι και αυτή πολύ καλή. Οργάνωση και μοίρασμα στο κέντρο, άφοβος στα τάκλιν και πνευμόνια και διάθεση να βγει μπροστά στην επίθεση. Η φόρμα αυτή όμως δεν κρατάει για πολύ καθώς βγαίνει στο προσκήνιο μιά επιθετική, σκληρή, εριστική συμπεριφορά στο γήπεδο που τον καθιστά δύσκολο στη συννενόηση. Η συμπεριφορά αυτή αργότερα θα του δώσει και το προσωνύμιο Mad Dog από τους οπαδούς της ομάδας μας, λόγω και του -πολλές φορές- “τρελού” και “επικίνδυνου” χαρακτήρα του παιχνιδιού του. Τέλη Δεκέμβρη την επόμενη χρονιά, το 2001 και η Έβερτον δυσκολεύεται στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας, χωρίς καμία σταθερότητα στις εμφανίσεις της (νίκη 1-0 με Derby και πέντε κολλητές ήττες μέχρι την 1η ιαν.). Ο Gravesen δημιουργεί θόρυβο στο γερμανικό και δανικό τύπο για την έλλειψη μέλλοντος στην Έβερτον και το πόσο μόνος νιώθει ποδοσφαιρικά στην ομάδα. (ο ατζέντης του John Siveback ήταν γενικά αρκετά εριστικός). Τα χειρότερα όμως έρχονται. Ένας τραυματισμός τον κρατάει εκτός και σε συνδυασμό με την άφιξη του σουηδού Tobias Linderoth στην ομάδα, οι φήμες πλέον οργιάζουν πως ο Gravesen θεωρείται “ξένο σώμα” από τον προπονητή και την ομάδα. Παρ΄όλα αυτά με την επάνοδο του, ο Smith τον χρησιμοποιεί σε παιχνίδια συνήθως στο τέλος σαν αλλαγή.

 Η Έβερτον είναι σε πολύ δύσκολη θέση τον Μάρτιο και με την αποχώρηση του Smith, o Andy Holden τον επιλέγει στη βασική ενδεκάδα για το πρώτο παιχνίδι του David Moyes στον πάγκο της Έβερτον, εντός με τη Fulham. O Δανός έχει την ευκαιρία να δείξει στο νέο προπονητή την αξία του αλλά καταφέρνει….να αποβληθεί στο πρώτο ημίχρονο(η Έβερτον επικρατεί με 3-1). Ήταν ηλίου φαεινότερον πως ο παίκτης δεν (ήθελε;;) είχε καμία ομαδική πειθαρχία, έτρεχε συνεχώς άσκοπα στο γήπεδο μη καταφέρνοντας να προσαρμοστεί στο σχηματισμό της ομάδας, ενώ παρομοιάζοταν σαν ένας τύπος που κρατάει χειροβομβίδα μέσα στο γήπεδο και απλά τρέχει μην ξέροντας τι να κάνει. Τα επόμενα χρόνια είναι πάνω-κάτω τα ίδια, με κάποιες εκλάμψεις αλλά γεμάτα με ασταθείς εμφανίσεις. Οι φίλοι της Έβερτον απορούν βλέποντας τον στις επιβλητικές του παρουσίες με την εθνική της Δανίας οπού είναι εκπληκτικός. Σε ένα ρόλο περισότερο οργανωτικό, διευθύνει το παιχνίδι των Βίκινγκς, πασάρει, κόβει και παράλληλα σκοράρει.

Αδιαπέραστη Δανία. Gravesen και Tofting εναντίον όλων.

 Το 2004 όμως είναι η χρονιά που ο Gravesen αποφασίζει να δείξει όλα αυτά τα στοιχεία και με την Έβερτον. Μαγικά στον χώρο του κέντρου με άψογο έλεγχο του τέμπο του παιχνιδιού είτε με την μπάλα στα πόδια είτε χώρις, κοψίματα καθοριστικά και μάτι για τρομερές μεταβιβάσεις. Η συμπαράσταση του Carsley απελευθερώνει τον Gravesen που βρίσκει σταθερα καλές εμφανίσεις στο 4-5-1 του Moyes, ενώ η τρέλα που κουβαλάει τον καθιστά φόβητρο για οποιονδήποτε αντίπαλο θα έχει την ατυχία να βρεθεί μπροστά του στο γήπεδο. Η  Έβερτον δεν έχει αλλάξει πολύ από την προηγούμενη χρονιά (15η θέση), είναι όμως συμπαγής και απόλυτα προσηλωμένη τακτικά. Βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας (4η θέση). Το συμβόλαιο του όμως λήγει στο τέλος της χρονιάς και ο Δανός δεν δείχνει να θέλει να δεσμευθεί περαιτέρω με την ομάδα. Στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη εμφανίζεται η Ρεάλ Μαδρίτης η όποια ψάχνει έναν παίκτη να συμμαζέψει το κέντρο και την αμυντική της συμπεριφορά που ταλανίζεται. Η ευκαιρία είναι αδύνατον να απορριφθεί και γίνεται με συνοπτικές διαδικασίες κάτοικος Μαδρίτης.

Εναντίον της Birmingham

  To 2007 o Gravesen επέστρεψε στην Έβερτον ως δανεικός από τη Σέλτικ έχοντας μιά καλή υποστηρικτική παρουσία με αρκετές καλές στιγμές χωρίς όμως να προχωρήσει η ομάδα σε κίνηση απόκτησης του.
Η φιγούρα του σίγουρα έρχεται με συμπάθεια στο μυαλό των οπαδών της ομάδας μας, λόγω της εκκεντρικής του συμπεριφοράς στο γήπεδο αλλά και -γιατί όχι- των εμφανίσεων του για μιά περίοδο με την φανέλα της, και της συμβολής του για την πρώτη εμφάνιση της Έβερτον στο Champions League.