Χάνοντας πόντους στο βωμό της εξόδου στην Ευρώπη

 Όσο λέμε συχνότερα ότι θα βγούμε στην Ευρώπη άλλο τόσο απομακρυνόμαστε. Κακά τα ψέματα, αντικειμενικά και μόνο δυστυχώς που το λέω η ομάδα μας δεν αξίζει να είναι Ευρώπη. Είναι σκληρή η κριτική που θα κάνω σήμερα αλλά αυτή είναι η άποψή μου και πολλών πιστεύω.

Μετά το ματς καθόμουν και διάβαζα διάφορα sites της Everton για το πως παει η ομάδα. Πιστεύω ότι τους σώζει το ότι παίζουμε χωρίς κόσμο, γιατί αν παίζαμε θα υπήρχαν πολλές γιούχες. Παρατήρησα το “Carlo in trust” έχει ξεθωριάσει, δεν έχει σβήσει ακόμα αλλά δεν ακούγεται όσο στο παρελθόν. Είναι αδιανόητο να μην μπορείς να κερδίσεις εντός έδρας. Καταλαβαίνω ότι έχουμε πολλές απουσίες αλλά πείτε μου και ποιος από αυτούς δεν έχει απουσίες φέτος? Εγώ θα μιλήσω για ομάδες όπως Leicester και West Ham και ειδικά West Ham γιατί δεν παίζουν Ευρώπη όπως εμείς. 

Ας δούμε την Leicester, ο Brendan Rodgers φέτος έχει χτυπηθεί πολύ με τους τραυματισμούς, βλέπε Soyuncu, Maddison, Barnes, Morgan, Under, Tielemans, Ndidi γενικά πλήρης ομάδα φέτος ακόμα δεν έχει παίξει από τις αρχές της σεζόν. Δεν τις λές και λίγες και φυσικά οι περισσότεροι είναι βασικοί. Και όμως ειναι στην 3η θέση σχεδόν άνετα ακόμα, χωρίς να απειλείται η θέση της ως επί το πλείστον.

Πάμε να δούμε και την ομάδα του David Moyes, στη σεζόν χτυπήθηκε από τραυματισμούς κυρίως με τους Masuaku, Yarmolenko, Ogbonna, Soucek, Bowen. Και εδώ βλέπουμε ότι έχουμε αρκετούς τραυμτισμούς που έχουν λείψει στην ομάδα, άσχετα αν η γάτα ο Moyes έχει βρει λύσεις.

Το τελικό συμπέρασμα? Δύο ομάδες στα δικά μας μέτρα και ειναι στην 3η και 4η θέση σε αντίθεση με εμάς που βρισκόμαστε στην 8η θέση. Το ότι απέχουμε 3-4 βαθμούς από την Ευρώπη δε σημαίνει ότι πρέπει να πανηγυρίζουμε, διότι όπως βλέπεται πρέπει και οι από πάνω να χάνουν βαθμούς για να τους περάσουμε. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν βλέπω ότι θα καταφέρουμε να μπούμε πουθενά. Μέχρι πριν 1 μήνα πίστευα ακράδαντα ότι ναι θα καταφέρουμε να σηκώσουμε σεντόνι, αλλά τώρα το μόνο σεντόνι που θα σηκώσουμε θα είναι από το φόβο μας με τα μάτια μας να παρακολουθούν την ομάδα του Moyes να είναι Ευρώπη και εμείς απλά να λέμε “IN CARLO WE TRUST” , sorry guys αλλά εγώ προσωπικά όχι δεν τον εμπιστεύομαι πια, αλλά δε βλέπω και κάποιες λύσεις να έχει δώσει. Και άλλες ομάδες χτυπήθηκαν. Αλλά όταν κάθομαι και βλέπω σε μόνιμη βάση CB των Holgate τότε έχει κάποιο πρόβλημα ο άνθρωπος. Όσο για τον Calvert-Lewin μου θυμίζει 100% τον Andy Caroll, που έκανε μισή σεζόν και έγινε αστέρας. Αυτό ακριβώς ισχύει και με τον δικό μας αντίστοιχο “Caroll”, έκανε ένα μπαμ και ξεφούσκωσε. Παίκτης Digne φέτος δεν υπάρχει, δεν ξέρω τι συμβαίνει με δάύτον, αλλά αντί η ομάδα να ανέβει επίπεδο όσο πλησιάζουμε προς το τέλος, έχουμε κλατάρει. Αντί να βάλει νέους παίκτες και να ανακατέψει την τράπουλα, ρισκάρει με τους ίδιους και τους ίδιους, οι οποίοι δεν μπορούν άλλο. Λυπάμαι Carlo, αλλά αν φέτος δεν μπούμε καν Ευρώπη, θα είναι δικό σου έργο αυτό. 

Το ότι σε κάθε συνέντευξη τύπου κάθεσαι και λες από δικά μας λάθη χάσαμε βαθμούς, σημαίνει πως πρέπει να βρεις και τις λύσεις, το να το λες συνέχεια, μόνο κλάψας γίνεσαι. Κρίμα γιατί βγαίνω αληθινός στις αρχικές μου προβλέψεις για άρθρο του Οκτωβρίου. Αλλά μετά είπα λες να κάνω τόσο λάθος? Μάλλον έχω δίκιο. Αν ήταν άλλοι προπονητές θα τους είχαμε σταυρώσει, αλλά επειδή είναι ο Carlo μάθαμε μία παπάτζα και τη λέμε “Carlo in trust”.

Και κάτι τελευταίο, τώρα πια και Ευρώπη να βγούμε θα είναι από σπόντα καθαρά, οπότε ναι και πάλι δεν θα αλλάξω γνώμη για αυτόν τον προπονητή.

ΥΓ. Στη χειμερινή μεταγγραφική περίοδο πόσο βλάκας ήταν ο Moyes που πήρε δανεικό τον Lingaard τον ξοφλημένο? Όπου σε 8 αγώνες έχει βάλει 6 γκολ και 4 ασίστ!!!!! Αυτό σημαίνει να είσαι γάτα. Εξού και είπα πριν τον Moyes. Βρετανός και πανέξυπνος. Ας μην τον χάναμε. Θα τον μνημονεύουμε (τουλάχιστον εγώ σίγουρα) για πολλά πολλά χρόνια ακόμα!

 

Αφήστε ένα σχόλιο