Όταν ο Παναθηναϊκός γνώρισε τους “Εφοπλιστές”.
Όταν
ο Παναθηναϊκός στην πορεία του προς τον τελικό του Γουέμπλεϊ αντιμετώπισε την
Έβερτον, οι πηγές ενημέρωσης, ειδικά στην Ελλάδα, ήταν ελάχιστες. Ο λόγος του
δημοσιογράφου ήταν νόμος και μια κουβέντα μπορούσε να δημιουργήσει ιστορία. Μια
ιστορία όπως αυτή των «Εφοπλιστών», που λανθασμένα ακολουθείται και σήμερα…
ο Παναθηναϊκός στην πορεία του προς τον τελικό του Γουέμπλεϊ αντιμετώπισε την
Έβερτον, οι πηγές ενημέρωσης, ειδικά στην Ελλάδα, ήταν ελάχιστες. Ο λόγος του
δημοσιογράφου ήταν νόμος και μια κουβέντα μπορούσε να δημιουργήσει ιστορία. Μια
ιστορία όπως αυτή των «Εφοπλιστών», που λανθασμένα ακολουθείται και σήμερα…
Τα
παρατσούκλια των ομάδων στην Αγγλία είναι πολύ σημαντικά γιατί συνήθως αφορούν
ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της ομάδας. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό
κάποτε να αφήσουμε στην άκρη αυτό το… ανύπαρκτο «Εφοπλιστές». Αν ρωτήσεις
μάλιστα κάποιον Άγγλο «ποιοι είναι οι εφοπλιστές», θα σου απαντήσει πως δεν
υπάρχει καμία ομάδα που την αποκαλούν έτσι. Ίσως την Πόρτσμουθ, λόγω του
λιμανιού…
Η
Έβερτον ιδρύθηκε το 1878 και αρχικά ονομάζονταν «The Black Watch», καθώς η
πρώτη της εμφάνιση έμοιαζε με αυτή του 3ου Τάγματος Πεζικού της Σκωτίας, μαύρη
με μια κόκκινη διαγώνια γραμμή. Μετά το 1901 η Everton καθιέρωσε τα μπλε, και
από τότε ονομάστηκε «The Blues». Τη δεκαετία του ‘30 η Έβερτον έπαιζε εξαιρετικό
ποδόσφαιρο, τόσο που ο Στιβ Μπλούμερ, μεγάλος άσσος του αγγλικού ποδοσφαίρου
κατά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα, αρκετά εντυπωσιασμένος
βάφτισε την ομάδα «The School of Science», και αυτό αρκετοί φίλοι της ομάδας το
δηλώνουν περήφανα!
Έβερτον ιδρύθηκε το 1878 και αρχικά ονομάζονταν «The Black Watch», καθώς η
πρώτη της εμφάνιση έμοιαζε με αυτή του 3ου Τάγματος Πεζικού της Σκωτίας, μαύρη
με μια κόκκινη διαγώνια γραμμή. Μετά το 1901 η Everton καθιέρωσε τα μπλε, και
από τότε ονομάστηκε «The Blues». Τη δεκαετία του ‘30 η Έβερτον έπαιζε εξαιρετικό
ποδόσφαιρο, τόσο που ο Στιβ Μπλούμερ, μεγάλος άσσος του αγγλικού ποδοσφαίρου
κατά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα, αρκετά εντυπωσιασμένος
βάφτισε την ομάδα «The School of Science», και αυτό αρκετοί φίλοι της ομάδας το
δηλώνουν περήφανα!
O
Ντέιβιντ Μόις όταν ήρθε στην ομάδα το 2002, την αποκάλεσε «The People’s Club».
Ο κόσμος της Έβερτον συνηθίζει να τιμά αυτό το όνομα, όπως και η ομάδα με την
επικοινωνία που έχει με αυτόν, ωστόσο η ολοκληρωμένη πρόταση του Moyes ήταν «I
am joining the people’s football club. The majority of people you meet on the
street are Everton fans», και φυσικά σήμαινε πως η μεγάλη ομάδα στην πόλη του
Λίβερπουλ ήταν η Έβερτον και όχι η Λίβερπουλ, όπως αρκετοί νομίζουν. Παρόλα
αυτά, σήμερα έχει πάρει την εκδοχή που φανερώνει η πρόταση, η «ομάδα του λαού»,
και φανερώνει την σχέση όλων των ανθρώπων που εργάζονται για την ομάδα με τους
φιλάθλους της!
Ντέιβιντ Μόις όταν ήρθε στην ομάδα το 2002, την αποκάλεσε «The People’s Club».
Ο κόσμος της Έβερτον συνηθίζει να τιμά αυτό το όνομα, όπως και η ομάδα με την
επικοινωνία που έχει με αυτόν, ωστόσο η ολοκληρωμένη πρόταση του Moyes ήταν «I
am joining the people’s football club. The majority of people you meet on the
street are Everton fans», και φυσικά σήμαινε πως η μεγάλη ομάδα στην πόλη του
Λίβερπουλ ήταν η Έβερτον και όχι η Λίβερπουλ, όπως αρκετοί νομίζουν. Παρόλα
αυτά, σήμερα έχει πάρει την εκδοχή που φανερώνει η πρόταση, η «ομάδα του λαού»,
και φανερώνει την σχέση όλων των ανθρώπων που εργάζονται για την ομάδα με τους
φιλάθλους της!
Από
τα πρώτα χρόνια ύπαρξης της ομάδας, όμως, την ακολούθησε και το παρατσούκλι
«Ζαχαρωτά», αυτό που την ακολουθεί ακόμη. Κοντά στο ξενοδοχείο όπου ουσιαστικά
γεννήθηκε η Έβερτον, υπήρχε ένα μαγαζί με ζαχαρωτά, το οποίο μετά την γέννηση
της ομάδας παρουσίασε τις «Everton Toffees». Μετά την μετακόμιση από το «Άνφιλντ»
στο «Γκούντισον Παρκ», η Έβερτον βρήκε άλλο ένα κατάστημα ζαχαρωτών πολύ κοντά,
το οποίο παρουσίασε τις «Everton Mints». Μάλιστα, επειδή το πρώτο μαγαζί ήταν
αρκετά μακρίά από το Γκούντισον και οι πωλήσεις των Everton Toffees είχαν
πέσει, η ιδιοκτήτρια πήρε σχετική άδεια από την ομάδα και μπορούσε να διανέμει
ζαχαρωτά στους φίλους της ομάδας, εντός του γηπέδου, πριν τους αγώνες. Η κοπέλα
που ανέλαβε αυτή τη δουλειά ήταν η εγγονή της ιδιοκτήτριας, και κάπως έτσι
γεννήθηκε η παράδοση της «Toffee Lady».
τα πρώτα χρόνια ύπαρξης της ομάδας, όμως, την ακολούθησε και το παρατσούκλι
«Ζαχαρωτά», αυτό που την ακολουθεί ακόμη. Κοντά στο ξενοδοχείο όπου ουσιαστικά
γεννήθηκε η Έβερτον, υπήρχε ένα μαγαζί με ζαχαρωτά, το οποίο μετά την γέννηση
της ομάδας παρουσίασε τις «Everton Toffees». Μετά την μετακόμιση από το «Άνφιλντ»
στο «Γκούντισον Παρκ», η Έβερτον βρήκε άλλο ένα κατάστημα ζαχαρωτών πολύ κοντά,
το οποίο παρουσίασε τις «Everton Mints». Μάλιστα, επειδή το πρώτο μαγαζί ήταν
αρκετά μακρίά από το Γκούντισον και οι πωλήσεις των Everton Toffees είχαν
πέσει, η ιδιοκτήτρια πήρε σχετική άδεια από την ομάδα και μπορούσε να διανέμει
ζαχαρωτά στους φίλους της ομάδας, εντός του γηπέδου, πριν τους αγώνες. Η κοπέλα
που ανέλαβε αυτή τη δουλειά ήταν η εγγονή της ιδιοκτήτριας, και κάπως έτσι
γεννήθηκε η παράδοση της «Toffee Lady».
Πώς
όμως προέκυψε στον δημοσιογράφο το «Εφοπλιστές»; Εκείνη την εποχή, πρόεδρος της
ομάδας ήταν ο Πίτερ Τζόνσον, ο οποίος είχε αρκετές επιτυχίες στα οικονομικά
θέματα της ομάδας και είχε μια αρκετά μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Έτσι είχε τη
δυνατότητα να κινηθεί δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι. Οι φίλαθλοι συνήθιζαν να
καλούν την Έβερτον «Τhe Mersey Millionaires». Ήταν η περίοδος στα τέλη του ‘60
και τις αρχές του ‘70 που χρησιμοποιήθηκε αυτός ο τίτλος και δεν ξανακούστηκε
έκτοτε… Στην πραγματικότητα, ο τίτλος δεν αποδόθηκε επειδή υπήρχε κάποιος
πλούσιος πρόεδρος και σκορπούσε λεφτά, αλλά γιατί αυτός ο πανέξυπνος και
διορατικός πρόεδρος πουλούσε αρκετά ακριβά και μπορούσε να αγοράζει ότι
καλύτερο κυκλοφορούσε την εποχή εκείνη.
όμως προέκυψε στον δημοσιογράφο το «Εφοπλιστές»; Εκείνη την εποχή, πρόεδρος της
ομάδας ήταν ο Πίτερ Τζόνσον, ο οποίος είχε αρκετές επιτυχίες στα οικονομικά
θέματα της ομάδας και είχε μια αρκετά μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Έτσι είχε τη
δυνατότητα να κινηθεί δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι. Οι φίλαθλοι συνήθιζαν να
καλούν την Έβερτον «Τhe Mersey Millionaires». Ήταν η περίοδος στα τέλη του ‘60
και τις αρχές του ‘70 που χρησιμοποιήθηκε αυτός ο τίτλος και δεν ξανακούστηκε
έκτοτε… Στην πραγματικότητα, ο τίτλος δεν αποδόθηκε επειδή υπήρχε κάποιος
πλούσιος πρόεδρος και σκορπούσε λεφτά, αλλά γιατί αυτός ο πανέξυπνος και
διορατικός πρόεδρος πουλούσε αρκετά ακριβά και μπορούσε να αγοράζει ότι
καλύτερο κυκλοφορούσε την εποχή εκείνη.
Και
γιατί, φυσικά, θα έπρεπε να αποδοθεί και ένας πιο εντυπωσιακός τίτλος για την
αντίπαλο του Παναθηναϊκού, ώστε να μεγαλώσει τον άθλο του. Στο κάτω κάτω…
άλλο να αντιμετωπίζεις τα «Ζαχαρωτά» και άλλο τους «Εφοπλιστές»!
γιατί, φυσικά, θα έπρεπε να αποδοθεί και ένας πιο εντυπωσιακός τίτλος για την
αντίπαλο του Παναθηναϊκού, ώστε να μεγαλώσει τον άθλο του. Στο κάτω κάτω…
άλλο να αντιμετωπίζεις τα «Ζαχαρωτά» και άλλο τους «Εφοπλιστές»!
