Merseyside Derby (Part 2)

Συνεχίζοντας στο δεύτερο σκέλος του αφιερώματος «MerseysideDerby», αναγνωρίζω πως άλλο τέτοιο ματς τόσο
φιλικό και δεκτικό και από τους δύο φιλάθλους των ομάδων δεν έχω ξαναζήσει.

Ναι
μεν υπάρχουν τα πειράγματα μεταξύ μας, αλλά δεν είναι ντέρμπι εχθρικό μεταξύ
μας. Γι’ αυτό και αποκαλείται «friendlyderby»
γιατί δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι σαν ομάδες και σαν διοικήσεις. Τα στάδια μας
απέχουν 400μ. μεταξύ τους. Πρώτοι εμείς δημιουργήσαμε το Anfield και στη συνέχεια
μεταφερθήκαμε στο GoodisonPark.
Επίσης δεν υπάρχουν ούτε κοινωνικές, ούτε πολιτικές, ούτε θρησκευτικές διαφορές
μεταξύ μας, παρά μόνο κατά τη δεκαετία των 50s-60s που θεωρηθήκαμε καθολική ομάδα λόγω των
πολλών ιρλανδών που είχαμε στο ρόστερ και η ομάδα της Λίβερπουλ προτεσταντική
γιατί δεν είχε κανέναν. Το να γίνουν συμπλοκές μεταξύ των toffeesκαι
των liverpudliansείναι
σπάνιο φαινόμενο. Κάθε σπίτι έχει σίγουρα έναν φίλαθλο της μίας ή της άλλης
ομάδας.

Η αλήθεια είναι ότι μετά τα γεγονότα στο Χέιζελ και η
τιμωρία που δόθηκε σε όλες τις αγγλικές ομάδες στην Ευρώπη, ήταν μια αφορμή
διχασμού μεταξύ των μπλε και των κόκκινων (η αλήθεια είναι πως τότε
μεσουρανούσαμε στο πρωτάθλημα). Βέβαια μετά την καταστροφή του Χίλσμποορου,
ξαναήρθαν οι 2 ομάδες πιο κοντά όσο ποτέ άλλοτε. Τότε κάποια δημοσιεύματα και
κυρίως της εφημερίδας Sunέλεγαν
πως αιτία της καταστροφής ήταν οι οπαδοί των κόκκινων και όχι της αστυνομίας ή
όποιων άλλον είχαν συμβάλει σε αυτό. Η Έβερτον συμμετείχε στο μποικοτάζ της
συγκεκριμένης εφημερίδας. Όταν ένα 11χρόνο παιδί ο Ράις Τζόουνς έγινε το θύμα
μιας ένοπλης ληστείας, η διοίκηση της Λίβερπουλ επισκέφτηκε το σπίτι της άτυχης
οικογένειας, που το παιδάκι ήταν οπαδός της Έβερτον και προσκαλέσανε την άτυχη
οικογένειά του στο Άνφιλντ να δουν έναν αγώνα Τσάμπιονς Λίγκ και αντί να
παιχτεί ο ύμνος της Λίβερπουλ έπαιξαν τον ύμνο της Έβερτον το Z–Cars στην είσοδο των παικτών στο γήπεδο.

Τον Αύγουστο του 2012 σε έναν αγώνα Έβερτον-Νιούκαστλ
παιδάκια που συνόδευαν τους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο τα μεν φορούσαν το 9
και τα δε το 6 ως φόρος τιμής για τα θύματα στο Χίλσμποροου. Οπότε για αυτούς
τους λόγους ναι ονομάζεται «friendlyderby»
γιατί οι οπαδοί και των 2 ομάδων σέβονται τα ήθη και τα έθιμα της αντίπαλης
ομάδας.

Μακροσκελίζοντας για το πώς ονομάζεται «friendlyderby» και όχι «eternalderby», θέλω να αναφερθώ στα των αγώνων που
έχουμε παίξει μεταξύ μας. Η πιο ποδοσφαιρική πόλη της Αγγλίας, το Λίβερπουλ, με
τους περισσότερους τίτλους από οποιαδήποτε άλλη πόλη έχει και ένα από τα
αρχαιότερα ντέρμπι, το ντέρμπι του Μέρσεισαιντ ή αλλιώς toffeesvsreds. Το πρώτο παιχνίδι που διοργανώθηκε
ήταν το 1894 όπου η Έβερτον κέρδισε 3-0.

·       
Τις περισσότερες συμμετοχές τις έχει ο NevilleSouthall που έχει αγωνιστεί σε 41
αγώνες, ενώ πρώτος σκόρερ είναι ο IanRush με 25 γκολ.

·       
Σε άλλα στατιστικά βλέπουμε ότι τη μεγαλύτερη
νίκη την έχει κάνει η Λίβερπουλ με 6-0 το 1935-36, ενώ τη μεγαλύτερη εκτός
έδρας νίκη έχει γίνει από την Έβερτον με 0-5 το 1914-15 και από τη Λίβερπουλ με
το ίδιο σκορ το 1982-83.

·       
Το μεγαλύτερο σε σκορ παιχνίδι καταγράφτηκε
το 1932-33 όταν νίκησε η Λίβερπουλ με 7-4.

·       
Ο WilliamCuff είναι ο μακροβιότερος προπονητής με τις περισσότερες
νίκες στα ντέρμπι με 16 από το 1901 έως το 1918!

·       
Ρεκόρ προσέλευσης καταγράφτηκε το 1948 στο GoodisonPark με 78,599 θεατές, ενώ η μικρότερη
προσέλευση έγινε το 1901 στο Anfield με
18,000 θεατές.

·       
Το Εβερτον-Λιβερπουλ έχει παιχτεί σε 232 ματς
σε όλες τις διοργανώσεις.

·       
Η Λίβερπουλ έχει 93 νίκες έναντι 66 της
Έβερτον και 73 ισοπαλίες.

Παρακάτω στον πίνακα είναι τα ντέρμπι
μεταξύ μας από το 2000 έως σήμερα.

 Παρακάτω στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε τη σημαίνει αυτό το ματς στην κουλτούρα της πόλης του Λίβερπουλ.