Μήπως δεν μπορούμε χωρίς Μόγιες;

Γράφω αυτό το κομμάτι με αφορμή την κριτική στον Ντέιβιντ
Μόγιες  που γίνεται ιδιαίτερα στο δική μας
γωνία, στο facebook.Οι δηλώσει του Alan Stubbs με έκαναν να αναρωτηθώ αν μπορούμε χωρίς τον Ντείβιντ Μόγιες στον πάγκο της ομάδας,αρχίζω να πιστεύω, οτι μάλλον δεν μπορούμε χωρίς Μόγιες και θα εξηγήσω το γιατί πιο κάτω.

Αν
και πολλές φορές συμφωνώ με αυτά που γράφονται στο facebook, ειδικά στο θέμα του κοουτσαρίσματος,
πιστεύω ότι μερικές φορές παραφερόμαστε φυσικά βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Κατά
την άποψη μου υπάρχουν δύο βασικά είδη προπονητών οι μάνατζερ που θα οργανώσουν ένα σύλλογο έως
την τελευταία λεπτομέρεια, θα ασχοληθούν
με τα πάντα μέσα στην ομάδα και θα το κάνουν σωστά, αλλά θα υστερούν σε έναν βασικό τομέα που λέγεται
κοουτσάρισμα. Ίσως γιατί δεν μπορείς να τα κάνεις όλα τέλεια Το δεύτερο είδος είναι οι κόουτς, οι άνθρωποι που δίνουν όλη τους την
βαρύτητα στους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού τους ποδοσφαιριστές, ακόμα και αν η ομάδα προπονείται στα χωράφια είναι
εκείνοι που θα βελτιώσουν δραστικά ένα ποδοσφαιριστή, που θα κάνουν τις μαγικές αλλαγές,
που θα αλλάξουν το παιχνίδι και που η ομάδα τους θα είναι ικανή να αλλάξει σύστημα  την στιγμή που παίζεται ο αγώνας,  αλλά
υστερούν στο κομμάτι  που λέγεται
οργάνωση ομάδας. Φυσικά υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουντον κανόνα και δεν είναι για τα δόντια μας οικονομικά. Ακόμα και εκείνοι που ασχολούνται
ελάχιστα με την  Έβερτον, καταλαβαίνουν ότι
 ο Ντέιβιντ Μόγιες ανήκει στην πρώτη
κατηγορία και όλοι όσοι φωνάζουμε για το κοοτσάρισμα του Μόγιες, θέλουμε μάνατζερ από την δεύτερη κατηγορία..Όταν ανέλαβε το 2002 αποδείχθηκε πως ήταν ο ιδανικός έκανε την Έβερτον που δυστυχώς είχε υποβαθμιστεί σε μια μικρομεσαία ομάδα, μια ομάδα πρότυπο οργανωμένη
σε όλα. Την έκανε ξανά ανταγωνιστική μετά από πολλά χρόνια που τις περισσότερες
φορές που κοιτούσαμε την βαθμολογία μας έπιανε κατάθλιψη .Έβγαλε παίκτες από τι
ακαδημίες όπως  λ.χ Rooney,Osman, Rodwell  χάρη στην οργάνωση του σκάουτινγκ
ανακάλυψε παίκτες λαχεία όπως οι Cahill,Lescott και Andy Johnson αλλά
όταν ερχόταν η ώρα του αγώνα όπως πολύ σωστά λέει ένας φίλος, ήθελες να τον
κλειδώσεις στα αποδυτήρια .Την επόμενη σεζόν από εκείνη  που η ομάδα βγαίνει Championsleague, κάνει ίσως τις περισσότερες
αποτυχημένες μεταγραφές μαζεμένες, κάνει ένα άθλιο κοουτσάρισμα στα προκριματικά με
την Βιγιαρεάλ εντός, χάνοντας έτσι την μεγαλύτερη ευκαιρία που είχε η Έβερτον να αλλάξει απότομα επίπεδο. Ακολουθεί την ίδια σεζόν ένα άθλιο κοουτσάρισμα για το Κύπελλο Ουέφα με την Δυναμό Βουκουρεστίου,
κάνοντας μια ήττα ντροπή εκτός έδρας με 5-1 και τέλος η πορεία
ψυχρολουσία και η 11^η θέση με την μισή σεζόν να φοβόμαστε ότι θα πέσουμε.Όλα αυτά με ρόστερ υποτίθεται Champions league.
Ενδιάμεσα και ως τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2009, όλο και περισσότερο καταλάβαινα ότι δεν είναι
“κόουτς” οι αλλαγές ήταν σχεδόν πάντα οι ίδιες μέσα σε κάθε σεζόν και η εντεκάδα άλλαζε περισσότερο λόγω τραυματισμών παρά λόγω φορμαρίσματος η ντεφορμαρίσματος κάποιου παίκτη. Παρουσίαζεανεξήγητο πολλές φορές φόβο να ρισκάρει. Ακόμα πολλές φορές η
ομάδα σε παιχνίδια που θα την εκτόξευαν έδειχνε να κουβαλάει τα δικά του άγχη. Για
να μην ανοίξω το θέμα του τελικού το 2009 και το φοβικό κοουτσάρισμα που δεν θα έκανε ούτε 15χρονος σε τελικό, γιατί θα παραφερθώ ξανά. Αλλά πέρα από
τα θετικά του και τα αρνητικά του αν με ρωτούσατε αν θέλω να μείνει ο Μόγιες θα σας έλεγα
ΦΥΣΙΚΑ και έχω πολλούς λόγους για αυτό 1.Η ομάδα αυτή είναι δικία του, τόσο αφοσιωμένη σε αυτόν, που πολλοί παίκτες μπορούν να κοιτάνε την έξοδο μόλις φύγει, γεγονός που μπορεί να μας ρίξει απότομα επίπεδο 2.Μιλάμε για την ομάδα που σχεδόν σε όλες της μεταγραφικές περιόδους ξοδεύει λιγότερα έως καθόλου σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, ποίος σοβαρός μάνατζερ θα δεχθεί αυτήν την κατάσταση; 3.Ο Kenwright δεν μου εμπνέει καμία εμπιστοσύνη ότι θα διαλέξει τον σωστό μάνατζερ άλλωστε όταν ανέλαβε πρόεδρος τον βρήκε, δηλαδή δεν έχει διαλέξει ποτέ μάνατζερ 4.Άποψη μου είναι ότι χρειαζόμαστε ένα  μάνατζερ που θα συνεχίσει να οργανώνει την ομάδα έως
την  τελευταία λεπτομέρεια από έναν “κόουτς” που πιθανόν θα παραμελήσει την ομολογουμένως καλή οργάνωση που έχει στήσει ο Μόγιες 5.Δεν γνωρίζω αν οι παίκτες έχουν την δυνατότητα να προσαρμοστούν με ένα προπονητή “κόουτς” .Για να κλείσω το θέμα γιατί νομίζω ότι κουράζω,με ιδιοκτήτη έναν άνθρωπο που δεν έχει την οικονομική άνεση για να διοικεί μια ομάδα της Πρέμιερ λιγκ όλα ξαναγυρίζούν πάντα σε αυτό που θεωρώ κομβικό σημείο στον ιδιοκτήτη.Την στιγμή που η ομάδα δεν έχει οικονομικές δυνατότητες, φοβάμαι ότι δεν μπορούμε χωρίς τον Μόγιες.Φόβάμαι οτι ακόμα και ο Μόγιες είναι πολύτέλεια, για αυτή την ομάδα  .Ίσως λοιπόν θα πρέπει να ξανασκεφτούμε στην δεδομένη κατάσταση πριν αρχίσουμε να πανηγυρίζουμε με το ενδεχόμενο να μην ανανεώσει.