Πάντα στις καρδίες μας

Ήρθε στην ομάδα μας στις 23 Ιουλίου 2004, κανείς δεν είχε τρομερές προσδοκίες από έναν Αυστραλό ποδοσφαιριστή που αγωνιζόταν στην Τσάμπιονσιπ. Οχτώ χρόνια μετά η μεταγραφή του σόκαρε όλους τους φίλους της Έβερτον

Ο αγγλικός τύπος την θεώρησε τότε καλή μεταγραφή τα πήγαινε καλά στην Μίλγουολ άλλα Ο κόσμος της ομάδας ήταν επιφυλακτικός άλλες οι απαιτήσεις στην Μίλγουολ. Άλλωστε η Μίλγουολ είχε κάνει την υπέρβαση της φτάνοντας στον τελικό του κυπέλλου την περασμένη σεζόν.Αντίθετα η ομάδα μας ειχε καταλάβει την 17η θέση εκείνη την σεζόν και σώθηκε πάρα τρίχα και σαν μην έφτανε αυτό, η φυγή του Rooney λίγο αργότερα, παρά τα τρομερά λεφτά που πήρε η ομάδα αύξησαν την γκρίνια. Μέσα σε αυτά η παρουσία ενός 24χρονου αλλά προερχόμενου από μικρότερη κατηγορία παίκτη δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία. Διάβαζα τότε στα της ομάδας τα ελάχιστα που γράφτηκαν κάποιοι οπαδοί να λένε οτι είναι καλός, κάποιοι να κοροϊδεύουν το ότι είναι Αυστραλός, μάλιστα επειδή τότε έφυγε από την ομάδα και ο Radzinski θυμάμαι κάποιον να ειρωνεύεται ότι αγοράζουμε πάλι παίκτη από “ποδοσφαιρομάνα” χώρα.Λίγο αργότερα όταν η σεζόν άρχισε άρχισαν και οι εκπλήξεις ένας φανταστικός Cahill παίρνει από το χέρι την ομάδα και με άξιους συμπαραστάτες τους Gravesen το πρώτο μισό της χρονιάς και τον Arteta  το δεύτερο μισό οδηγεί την Έβερτον στα προκριματικά του Champions league 11 γκολ και 4 ασίστ ο δικός του απολογισμός της χρονιάς πρώτος σκόρερ της ομάδας και όπως ήταν φυσικό οι φίλοι της ομάδας τον έβγαλαν παίκτη της χρονιάς.Σε μια σεζόν που μένει ακόμα και σήμερα αξέχαστη μια και είναι ότι καλύτερο έχουμε να θυμόμαστε. Ο Ντέιβιντ Μόγιες αμέσως του κάνει επέκταση συμβολαίου και αναπροσαρμογή. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι άλλωστε οι 278 συμμετοχές και τα 68 γκολ τα λένε όλα, για ένα παίκτη που έκανε τα πάντα για την Έβερτον, έπαιξε από αμυντικό χαφ ως και σεντερ φορ και έβγαζε πάντα ένα απίστευτο πάθος ακόμα και τους τελευταίους 18 μήνες που η μπάλα απλά δεν τον ήθελε, κανένας δεν μπορούσε  να πεί κουβέντα για το πάθος και την αυταπάρνηση του, από το πρώτο εως και το τελευταίο λεπτό και όσα χρόνια και αν περάσουν νομίζω ότι κανείς δεν θα ξεχάσει το πάθος του.Κρίμα γιατί αυτός ο σπουδαίος παίκτης, δεν κατάφερε να συνδυάσει την παρουσία του με ένα τίτλο.Έτσι και αλλιώς όμως παραμένει πάντα στις καρδιές μας καλή τύχη στην MLS Tim, τυχερή η New York Red bull.