ΟΙ ΣΥΓΚΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ DELE ALLI

Ο Dele Alli ξεκίνησε λέγοντας :«Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για μένα να πω στον κόσμο τι έχει συμβεί. Εθίστηκα στα υπνωτικά χάπια, είναι ένα πρόβλημα που δεν έχω μόνο εγώ. Κυκλοφορεί περισσότερο απ’ όσο ο κόσμος αντιλαμβάνεται στο ποδόσφαιρο. Τώρα είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή να το πω στον κόσμο.

Είναι δύσκολο να μιλήσω γι’ αυτό γιατί είναι κάτι που έκρυβα για πολύ καιρό. Φοβάμαι να μιλήσω γι’ αυτό. Όταν επέστρεψα από την Τουρκία και ανακάλυψα ότι χρειαζόμουν μια εγχείρηση, ήμουν σε άσχημη ψυχική κατάσταση και αποφάσισα να πάω σε μια σύγχρονη μονάδα αποτοξίνωσης για την ψυχική υγεία. Ασχολούνται με τον εθισμό και το τραύμα. Ένιωσα ότι ήρθε η ώρα για μένα. Δεν μπορεί να σου λένε να πας εκεί – πρέπει να ξέρεις και να πάρεις την απόφαση μόνος σου, αλλιώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Είχα παγιδευτεί σε έναν κακό κύκλο και σε πράγματα που μου έκαναν κακό».

Για την παιδική του ηλικία είπε: “Είναι κάτι για το οποίο δεν έχω μιλήσει τόσο πολύ, για να είμαι ειλικρινής. Θέλω να πω, νομίζω ότι υπήρχαν μερικά περιστατικά που θα μπορούσαν να σου δώσουν μια σύντομη εικόνα. Έτσι, στα έξι μου, παρενοχλήθηκα από έναν φίλο της μητέρας μου, ο οποίος ήταν συχνά στο σπίτι.

Η μητέρα μου ήταν αλκοολική και αυτό συνέβη στα έξι μου χρόνια. Με έστειλαν στην Αφρική για να μάθω πειθαρχία και μετά με έστειλαν πίσω. Στα επτά μου άρχισα να καπνίζω και στα οκτώ μου άρχισα να διακινώ ναρκωτικά. Ένας μεγαλύτερος μου είπε ότι δεν θα σταματούσαν ένα παιδί με ποδήλατο, οπότε έκανα βόλτες με την ποδοσφαιρική μου μπάλα και μετά από κάτω έπαιρνα τα ναρκωτικά, αυτό ήταν στα οκτώ.

Στα έντεκα ένας τύπος από το διπλανό σπίτι με κρέμασε από μια γέφυρα. Στα δώδεκα, υιοθετήθηκα από μια καταπληκτική οικογένεια όπως είπα, δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερους ανθρώπους για να κάνουν αυτό που έκαναν για μένα. Αν ο Θεός δημιούργησε ανθρώπους, αυτοί ήταν”.

Για τις σκέψεις να αποσυρθεί στα 24 του χρόνια: «Πιθανώς η πιο θλιβερή στιγμή για μένα ήταν όταν ο [Ζοσέ] Μουρίνιο ήταν προπονητής και είχε σταματήσει να με παίζει. Θυμάμαι ότι ήμουν σε άσχημη θέση και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη ρωτώντας αν θα μπορούσα να αποσυρθώ τώρα στα 24 μου κάνοντας αυτό που αγαπώ. Αυτό ήταν αποκαρδιωτικό για μένα, να έχω ακόμη και αυτή τη σκέψη. αυτό με πλήγωσε πολύ και ήταν ένα άλλο πράγμα που έπρεπε να κουβαλάω». Ένα πρωί ξύπνησα και έπρεπε να πάω για προπόνηση. Για μένα αυτό ήταν σπαρακτικό. Πάντα ήμουν εγώ εναντίον του εαυτού μου σε όλα. Κέρδιζα τον αγώνα, έδειχνα ότι ήμουν ευτυχισμένος. Αλλά μέσα μου, έχανα τη μάχη».

Για το κέντρο απεξάρτησης:«Όταν γύρισα από την Τουρκία, ανακάλυψα ότι χρειάζομαι μια εγχείρηση και ήμουν σε άσχημη θέση ψυχικά. Αποφάσισα να πάω σε ένα σύγχρονο κέντρο αποκατάστασης για ψυχική υγεία. Ασχολούνται με τον εθισμό, την ψυχική υγεία και τα τραύματα γιατί ήταν κάτι για το οποίο ένιωθα ότι ήταν καιρός. Νομίζω ότι με τέτοια πράγματα, δεν μπορείς να σου πουν να πας εκεί. Νομίζω ότι πρέπει να ξέρεις και πρέπει να πάρεις την απόφαση μόνος σου, διαφορετικά δεν θα λειτουργήσει. «Μέσα, σίγουρα έχανα τη μάχη και ήρθε η ώρα να την αλλάξω γιατί όταν τραυματίστηκα και μου είπαν ότι χρειαζόμουν χειρουργική επέμβαση, ένιωθα τα συναισθήματα που ένιωθα όταν ξεκινούσε ο κύκλος και δεν ήθελα να συμβεί άλλο. Έτσι πήγα εκεί για έξι εβδομάδες και η Έβερτον ήταν καταπληκτική γι’ αυτό. Με στήριξαν 100% και θα τους είμαι ευγνώμων για πάντα».

Ακολουθεί ολόκληρη η εξομολόγηση του παίκτη στο παρακάτω βίντεο: