ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΥ ΜΥΑΛΟΥ (ΜΑΡΤΙΟΣ 2024)

Στις σκέψεις ενός μπερδεμένου μυαλού μοιράζομαι μαζί σας όπως κάθε μήνα τις απόψεις μου, μέσα από τις ειδήσεις της Έβερτον που μας απασχόλησαν το μήνα που τελειώνει.

  Ακόμα ένας μήνας που μας αφήνει βαθιά προβληματισμένους για όλα αυτά που συμβαίνουν σε σχέση με την ομάδα. Προσπαθώ κάθε μήνα να είμαι αισιόδοξος και να σκέφτομαι αυτό που λένε, πως η σκοτεινότερη ώρα είναι λίγο πριν την αυγή. Το θετικό του μήνα (αν και ουσιαστικά η απόφαση για την έφεση βγήκε τις τελευταίες μέρες του Φεβρουαρίου όταν είχε περάσει η τελευταία Κυριακή του μήνα) είναι η επιστροφή των 4 βαθμών και η βαθμολογική ανάσα που πήρε η ομάδα έστω και αν δεν γνωρίζουμε αν η ανάσα θα είναι προσωρινή η μόνιμή.

 Αντιθετα αρνητικό είναι ότι στην Πρέμιερ λιγκ δεν ξέρουν τι κάνουν κυριολεκτικά σε σχέση με την παραβίαση των κανόνων κέρδους και βιωσιμότητας . Όσοι δεν διαβάσατε το άρθρο στις 21 Μαρτίου. Οι 3 νομικοί που διορίστηκαν ως η τρίτη κατά σειρά ανεξάρτητη επιτροπή την Νότιγχαμ Φόρεστ. Κοίταξαν το προηγούμενη υπόθεση της Έβερτον για να βγάλουν ετυμηγορία και παραδέχτηκαν ότι όχι μόνο δεν μπόρεσαν να καταλάβουν πώς είχε υπολογιστεί η τιμωρία που επιβλήθηκε στους μπλε, αλλά ότι δεν τους είχε δοθεί καμία σχετική εξήγηση. ΠΑΡΑΝΟΙΚΟ η κάθε επιτροπή υποβάλει τιμωρίες που ουσιαστικά τις βγάζει από το μυαλό της. Μια και δεν έχουν θεσπιστεί επίσημα τιμωρίες για κάθε παράβαση. Άρα κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα τιμωρηθούμε και αν θα τιμωρηθούμε στην επόμενη παράβαση.

  Αρνητικό ακόμα ότι δεν βγήκε ακόμα οριστική απόφαση για την εξαγορά από την 777 Partners όσο και αν φαινομενικά μοιάζει κάπως θετική η προσέγγιση της Πρέμιερ λιγκ και προστατευτική για την ομάδα. Η έγκριση υπό όρους είναι κάτι εντελώς γελοίο. Το χαρακτηριστικό των δειλών είναι η αποποίηση της ευθύνης, αυτό συμβαίνει με την διοίκηση της Πρέμιερ λιγκ. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους ανίκανους να διοικήσουν που έχουν μετατρέψει την Έβερτον σε πειραματόζωο, με ακροβατισμούς που μας έχουν εξαντλήσει πνευματικά. Υποτίθεται πως 6 μήνες έκαναν έλεγχο στα οικονομικά της εταιρίας και κατέληξαν να πούνε “έγκριση υπό όρους” ας το έκαναν την επόμενη μέρα της εξαγοράς. Για ποιο λόγο περιμένουμε 6 μήνες;;

 Σε σχέση με όλο αυτό, υπήρχε ένας σοβαρός κίνδυνος που δεν ήθελα ούτε να τον σκέφτομαι και ευτυχώς νομίζω ότι απομακρύνεται πλέον. Μια και η 777 Partners  φέρεται να έδωσε ήδη και άλλο δάνειο στην ομάδα. Αν λοιπόν φτάναμε σε μια απόρριψη της 777 Partners και ο Moshiri δεν είχε η δεν έδινε λεφτά η Έβερτον πιθανόν θα έφτανε σε μια διακοπή πληρωμών. Δηλαδή θα μιλούσαμε για σταμάτημα στις εργασίες του γηπέδου, καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης που θα έφερνε τιμωρία -6 ως -10 βαθμούς και συνεπακόλουθο ο υποβιβασμός.

  Δεν θέλω να γράψω παραπάνω για αυτό το χάλι, θεωρώ ότι έχουμε κουράσει, ο μέσος φίλαθλος που αγαπάει την Έβερτον δεν θέλει να ασχολείται με δύσκολους νομικούς όρους, τιμωρίες κλπ. Θέλει να ασχολείται με ποδόσφαιρο ακόμα και αν έχουμε έναν μήνα που δεν μας δίνει πολλά πράγματα ποδοσφαιρικά να ασχοληθούμε 3 παιχνίδια συνολικά. Για τα δύο πρώτα Γουέστ Χαμ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχαμε την ίδια εικόνα μια Έβερτον να δημιουργεί να προσπαθεί αλλά να σκοράρει με το σταγονόμετρο. Μόλις 1 γκολ σε 45 τελικές προσπάθειες το λες και κατόρθωμα.Το τελευταίο παιχνίδι με την Μπόρνμουθ η ομάδα ήταν τραγική και δεν ξέρω ποιος φταίει αλλά πρέπει να αλλάξει.

 Ο Sean Dyche μας έκανε να σωπάσουμε με την καλή εικόνα που είχε η ομάδα τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Όμως τώρα τρέχει ένα τραγικό σερί, το χειρότερο σερί στην ιστορία της Έβερτον στην Πρέμιερ λιγκ, Σε οποιαδήποτε άλλη φάση στην ιστορία της ομάδας θα είχε πάει ήδη στο ταμείο ανεργίας. Όμως σε ένα καράβι ακυβέρνητο με 1 εκατομμύριο προβλήματα και ένα φτωχό είναι η αλήθεια ρόστερ κάνουμε τους τυφλούς. Αν όμως η ομάδα συνεχίσει έτσι θα το φάει το κεφάλι του ελπίζω να μην φάει μαζί και την ομάδα. Δεν ξέρω πόσα ακριβώς πρέπει να του καταλογίσω αλλά είναι ευθύνη του να βρει τι φταίει. Το βασικότερο που νομίζω πως πρέπει να κάνει είναι ότι πρέπει να ανακατέψει λίγο την τράπουλα. Όλοι βλέπουμε ότι ο Doucoure δεν έχει καμία σχέση με αυτόν πριν τον τραυματισμό. Οι Harrison και McNeil είναι αγνώριστοι προς το χειρότερο, δεν θα μιλήσω καν για τον Calvert-lewin. Δεν μπορεί να παίζουν συνέχεια όλοι τους, ειδικά οι εξτρέμ πρέπει να καθίσουν λίγο στον πάγκο, έχουν ποιότητα ίσως θέλουν ταρακούνημα.

  Υπάρχει και το περιστατικό με τον Nathan Patterson η παιχνιδιαρική φάπα που του έδωσε ο Dyche όσο η ομάδα ήταν στην Πορτογαλία και παρεξηγήθηκε;;; η και όχι. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς συνέβη υπάρχουν 2 εκδοχές στο συμβάν, ελπίζω να είναι αλήθεια αυτή που είπε ο Dyche το “Ποτέ μην αφήσετε την αλήθεια να εμποδίσει μια καλή ιστορία”  άλλωστε η Daily Mail λατρεύει τις καλές ιστορίες. Ίσως και εδώ κάνω εικασίες να υπάρχει μια πίκρα από τον Patterson που βλέπει πως αντιμετωπίζεται ως 3η επιλογή πλέον και την έβγαλε σε αυτό τον τρόπο. Η ίσως και η φάπα να μην ήταν τόσο παιχνιδιάρική.

 Για τέλος άφησα κάτι που δεν αφορά τόσο της Έβερτον αλλά ειδικά τον Jarrad Branthwaite. Ο Gareth Southgate τον κάλεσε στην Εθνική Αγγλίας σε δύο φιλικά και δεν τον χρησιμοποίησε καθόλου. Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό του, σαν αν παίζεις με το μυαλό ενός νέου παιδιού. Αν δεν τον κρίνεις έτοιμο μην τον καλείς αλλά να το καλείς σε φιλικά και να μην τον βάζεις να παίξει το λές και χτύπημα στην αυτοπεποίθηση.

Περιμένω και διαβάσω με ενδιαφέρον και τις δικές σας σκέψεις και απόψεις.

 Ας ελπίσουμε σε έναν υπέροχο Απρίλιο αγωνιστικά με σταθεροποίηση της ομάδας ψηλά στην βαθμολογία της Πρέμιερ λιγκ και έξω αγωνιστικά σε θετικές αποφάσεις που θα απομακρύνουν οριστικά τις μαύρες σκέψεις από το μυαλό μας.

Καλό μήνα Εβερτόνιανς.