OLD EVERTON STORIES:ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΛΟΥΤΟΝ ΣΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΓΓΛΙΑΣ

 Oι Old Everton stories οι εμπςίρίες του Stuart απο την Έβερτον έχουν συνήθως μια χρονική συνέχεια, αλλά μια και ο Stuart είχε την καλή διάθεση και έστειλε αυτή την εξτρά ιστορία σε σχέση με το παιχνίδι εναντίον της Λούτον αξίζει να την μεταφέρουμε.

 Γράφω αυτό το άρθρο την Κυριακή το πρωί μετά την χθεσινή μας έξοδο από το Κύπελλο Αγγλίας από την Λούτον . Η αδυναμία να τελειώσουμε σωστά τις τελικές μας προσπάθειες, μας κόστισε το παιχνίδι πώς ο Beto έχασε εκείνο το γκολ ανάμεσα τους. Υπήρξαν και αμφιλεγόμενες στιγμές. Ο Mengi έκανε σχεδόν το ίδιο τάκλιν αυτός που κόστισε την αποβολή στον DCL, ίσως το πόδι του να ήταν λίγο πιο ψηλά από το χορτάρι. Που ήταν το VAR; Ο Ross Barkley έσπρωξε ξεκάθαρα τον DCL στην πλάτη με τα δύο χέρια η μπάλα πέρασε από πάνω του με αποτέλεσμα το πρώτο γκολ της Λούτον. Πού ήταν πάλι το VAR; Αλλά στο τέλος της ημέρας Ήταν η αδυναμία να τελειώσουμε σωστά τις τελικές μας προσπάθειες που μας κόστισε ακριβά. Θα μπορούσατε να πείτε ότι πρέπει να επικεντρωθούμε στην Πρέμιερ Λιγκ και ότι το Κύπελλο Αγγλίας αποσπά την προσοχή, αλλά χρειαζόμαστε απεγνωσμένα να βάλουμε μερικά κύπελλα στο ντουλάπι των τροπαίων!

 Όταν ανακοινώθηκε η κλήρωση με τον Λούτον, το θυμήθηκα αμέσως Σάββατο 13.04.1985 όταν τους παίξαμε στο Villa Park στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας. Η παρακολούθηση της Έβερτον στα εκτός έδρας παιχνίδια κόντρα στην Άστον Βίλα ήταν ένα συνηθισμένα παιχνίδια για εμάς ώστε να επισκεφτούμε το συγκεκριμένο γήπεδο. Η διαδρομή προς το Μπέρμιγχαμ απέχει περίπου 1 ώρα από το σπίτι στον αυτοκινητόδρομο Μ6. Το γήπεδο έχει μόνο μια μικρή απόσταση από τον αυτοκινητόδρομο. Στο τέρμα υπάρχει μια παμπ που ονομάζεται «The Seventh Trap». Οι αντίπαλοι οπαδοί ήταν ευπρόσδεκτοι για μερικές μπύρες πριν από τον αγώνα και υπάρχει ένας μεγάλος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων που  μπορούσαμε να αφήσουμε το αυτοκίνητό μας. Συνήθως ήμουν οδηγός υπηρεσίας, είχα ένα αυτοκίνητο αξιοπρεπούς μεγέθους που μου παρείχαν οι εργοδότες με το πρόσθετο μπόνους δωρεάν καυσίμων. Η αρνητική πλευρά δεν είχε μπύρα για μένα! Το Villa Park είναι περίπου 10 λεπτά με τα πόδια και σύντομα ήμασταν μέσα για την έναρξη του παιχνιδιού στις 15:00 και πήραμε

 Τα καθίσματα στο Lower Witton Road στέκονται κάπου κοντά στη μέση της γραμμής. Βρίσκεται χαμηλά στο επίπεδο γηπέδου ήμασταν στη δεύτερη ή τρίτη σειρά όπως θυμάμαι. Εκείνη τη μοιραία μέρα 4 χρόνια αργότερα παίζοντας με τη Νόριτς Σίτι σε έναν άλλο ημιτελικό καθίσαμε σχεδόν σε ίδιες θέσεις, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Ricky Hill έδωσε τον Λούτον στο προβάδισμα μετά από 37 λεπτά αγώνα. Το παιχνίδι ξεγλιστρούσε από εμάς και ένα ταξίδι στο Γουέμπλεϊ για δεύτερο χρόνο φαινόταν απίθανο. Μέχρι που 4 λεπτά πριν τηνν λήξη ο Kevin Sheedy σκόραρε για να ισοφαρίσει. Μείναμε εκστασιασμένοι! Πηδούσαμε ψηλά και αγκαλιαζαμε ο ένας τον άλλον το παιχνίδι πήγε στην παράταση. Στη συνέχεια, με μόλις 5 λεπτά απομένουν στο ρολόι Ο Derek Mountfield σκόραρε ξανά. Λίγα λεπτά με ένταση μέχρι που ο διατητης σφύριξε και ήμασταν στο δρόμο για το Γουέμπλεϊ!

 Είχα ένα Audi υψηλής ισχύος εκείνη την εποχή και με μια πτήση στον αυτοκινητόδρομο μας είχα επιστρέψει σπίτι σε πολύ συντομο διάστημα για μερικές μπύρες όπως η περίσταση το άξιζε!